Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

Vasallos; Jjeliumque gesserat ad Dalmatiam poteUate Venetorum eruendam. Aliae insuper et aliae Sigismundo incubuerant necessilates: qua Aicario Imperii; fratris sui Wenceslai, dignitate imperiali spoliati res tueadae; < >rdo Teutonicus, in Prussia, ne a Poloniae rege opprimatur, subleuandus. Regi llomanorum in Synodo Constantiensi Maiestas explicanda, Concordia Europae Principum concilianda, Schisma tollendum, status imperii reformandus fuerant. Oportuit eundem etiam Aquisgrani, Mediolani ac llomae imperialibus coronis insigniri, Ilussitarum tumultus coercere, BoheTniae ac Morauiae re«nurn haereditario iure sio ]>i vindicare. — Curandpe praeterea eidem fuerant res domesticae: Hospitalitatis magnificentia Poloniae ac Daniae regibus, Lithuaniae Duci, Ordinis Theotoniei Magistro, ac Principibus aliis pluribus exhibcnda; Palatium ad solendorem regium Budae adornandum; Academia scientiarum Vetero Budae erigenda atque dotanda, et al a. Egestatem sumtuum publ.cis regni negotiis conJici Midis obfuisse plurimum, certum est: seditiones infaustae, in exitium regni, liaud erupturae, aut mox sedandae, si penuria rerum garendarum laboratuni haud fuis iet. I3ellum contra periuellem Bosniae regem susce;>tum interrump;, copiasque ad citeriorem Saui ripam retrahi; pacem bello primo cum Venetis praecipitari; altero foederatos Mediolani, Auslriaeque Duces destitui, oportuit. Si surnLus ad alendos stipendiarios suppetiissent, Bohemi ac Moraui superiores Ilungatiae partes peruagaturi, ac deprae<laluri haud fuissent; nec Turcae ferociissent impunes, nec Dalmatiae Vrbes Venetoruin tyrannidem subiissent, nec pons, quo vSigismuud is Peslinnm