Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

Noztlioph viri nobiles extiterint, vnanimi testificatione aflirmassent. Praemissarum itaque literarum praefatam Eeclesiam suam , ac praedictorum aliorum In causam attractorum nominibus , modo quo supra, coram nobis productarum, exhibitionibus faetis. ac earum continentiis perlectis, et intelieclis, ac partibus praedictis per nos suo modo expositis, diclisque partibus nulla plura instrumenta praeter exhibita in praemisso facto in praesens vel in futurum exhibere posse referentibus, eaedem partes in praemissis per nostram Maiestatem Juris aequitatem postularunt. Verum quia memoratus olim Bela Rex in praelibato ap.no Christi Ipcarnationis Millesimo ducentesiino trigesimo nono, sicuti expresse praedictarum literarum suar. priuilegialium in superioribus conscriptarum tenor, nec non in praedicta clausula in eisdem infra lucidius limpidiusque preclarescit praefatae Ecclesiae de Beel in dicta possessione Nozthoph terram ad quatuor aratra assig iasse, dictum etiain praedium Nozthoph vocatum, Arbores fructisjluam et foenetum , et caetera necessaria ad humanum vsum pertinentia , suflieientta liabere denotasse , tandemque in dicto anno Dominicae Incarnationis Millesimo trecentesiino secundo, jiraefatus quondam Magistcr Chenk, et antedicti olim Nobiles de Nozthoph, praedecessores scilicet praetacti Eliae ac dictorum Gregorii et Pelri, in praelibata eorum compositione dictam Ecclesiam de Beel in dicta Nozthoph , similiter terram ad quatuor aratra habere affirmantes, ipsam terram ad quatuor aratra eidemEcclesiae de Beel sub praescriptarum quinquaginta marcarum — remisisse reperiebatur, sicque iidem Nobiles a dicta Nozthoph, viribus et vigoribus praedictarum literarum vestrarum ac Comitis Pauli, Ju-