Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

euocari fecissimus , et ab eisdem Octauis causa partium praescriptarum, serie literarum nostrarum dilationalium , ad octauas festi Beati Georgii Martyris, in dicto anno proxime transacto praeteritas prorogata deueuisset; tandem ipsis Octauis ocurrentibus praefatus Dominus Martinus Abbas, praesente praeiato Gregorio de Nozlliopli, qui pro se personaliter et pro praedicto Elia de dicta Noztoph , cuin procuratoriis literis vestris nostri in praesentiam adhaerebat, ad nostram personaliter veniendo praesentiam, volens dictam ecclesiam suam in BeeJ, in praedicta Nozthoh portionem habere, debere, declarauerat, quasdam litteras Excellentissimi condam Principis, Domini Belae regis, praedecessoris 110sri, anno Christi Incarnationis Millesimo ducentesimo , trigesimo nono , Iudictione trigesima, regni autem sui anno quinto , sub maiori sigilio pendenti priuilegialiter editas nostrum produxerat in conspectum; in quibus inter caetera haec clausula reperiebatur : Item in Nozthoph praedio assignauit tcrram ad quinque aratra, Aratorum autem nomina snnt haec: Vilchaua, Szonk, Robutha, Cdvocz , Sase, Szurnoth, Feled, Miassa. Et habebat praedium illud arbores fructiferas, sjluam, foenum, et cetera necessaria, ad humanum vsum perlinentia satis. Quibus exliibitis Dominus Martinus Abbas, solum in dominio duarum sessionum et aliquae quantitatis terrae arabilis, foenetique et syluae in praedicta Noztoph existentium, se existere etde residuitate terrarum ad dicta qualuor aratra sufticientium, nec non f »eneti et svluae exclusum fore referens, rationem praemissae contradicloriae inhibitionis assignari po^tulauerat perGregorium et E!iam supra dictos, coram Nobis. Quo percepto idem Gregorius in sua, Tom. X. Vol. IV. 47