Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

Saluat. Laudabilia progenitorum nostrorum Diuorum regum Hungariae vestigia imitari flagranti desiderio affectantes, almam Matrem Ecclesiam, Domum Dei quam decet Sanctitudo in longtiudinem dierum , per quam in Christo sumus renati, cuiusque douotione portam coeli nobis aperiri, et in coelesti regno immarcescibili corona praemiari speramus, pio fauore regio prosequentes, qnietis et cominoditatis antidota quantum possumus, tota auiditate illi praeparamus. Proinde ad vniuersorum notitiam harum serie vokimLis peruenire, quod cum Nos PraelatorLim Baronum et potiorLim regni nostri procerum communicato consilio, et Sana deliberatione exmde subsecuta, id statuentes decreuimus, et vhiqLie in regno nostro fecimus pLiblice proclamari, vt vniuersae litterae Excellentissimi Principis, Domini Ludouici, Regis Hungariae, etc. suo ipsius Secreto Sigillo tantummodo , et Serenissimarum Principium, Mariae et Elisabeth reginarum, matris et conthoratis nostrarum charissimarum, feliciLim recordationum, nec non nostrae SLib earum, atque nostris tam maioribLis quam minoribus sigillis super factis quibusLiis et praesertim possessionariis, quibus. cunque personis, dignitate quauis et condiiione fungentibns Ecclesiasticis et SaecularibLis datae vel assignatae, pro tollendo omni dubio, remouendo Scandalo, et ad euitanda multa atque varia, qLiae propter Sigillorum ipsarum Dominarum reginarum, atque nostrorum deperditionem, ac nostri maioris, videlicet duplicis , ex causis et rationibus legitimis confractionem, in multorum iuribus, praesertim possessionariis, damna grauia, et periculosa detrimenta, hac tenus euenire potuerunt, a festo B. Georgy Martiris, iam proxime praeterito, vsque ad