Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 4. (Budae, 1841.)

«ni nostri damnosis disturbiorum motibus coelestis D altitudiue consilii, quod suaviter disponit omnia, cessantibus et venia data pro maiori parle de regia clementia rebellibus, dum cepissemus Regnorum nostrorum confinia per circumductas inimicas nacio­nes inutiliter a nostro regimine distracta integrare, destinatis in partes Bozne , contra capitalem nostre Maiestaiis emulum, Her^ojam , easdem partes lio- / stiliter detinentem , et sibi adherentes, nonnullis lidelibus nostris Baronibus, iriter quos ipse Petrus prescriptus ad certamen vLi Leo paratus ad predam gradiens. aduersarios terga dantes insequendo, non modicam , et verius, permaximam eiusdem Bozne partem in manu potenti, in gladio et igne con­sumpserunt, in quorum manibus fuit terribilis coe­des Rebellium quam plurium subsecuta et pluribus fortaliciis et indaginibus ruptis (?) ferro Regnum Bozne intrauerunt violenter, sic , vt, Deo danle , honorem et gloriam acregium nostri culminis excel­lencie subleuarunt respectum. Ouorum et aliorum propter innumerositatem silentio remissorum, fide­lissimorum obsequiorum, in quibus animus noster regius mitissime conquieuit, idem Petrus se non immerito nobis dileclum reddidit, placidum et ac­ceptum; simul cum antefatis, donacione per modum concamby modo, quo supra, habita, et legilima slatucione premissarum possessionum, superius in earumdem literarum tenoribus lucidius expressa­ta, auctoritate regia et potestatis plenitudine , ex certaque sciencia nostre Maiestatis, Praelatorum eciam et Baronum, nostrorum consilio premaLuro, pro eodem Petro ct annolatis Sjmone et Johanne j filiis suis, ipsorum heredibus vniuersis, calenus quatenus eadem iuslo modo emanate forent, et ve­Tom. X. Vol. IV. 27

Next

/
Oldalképek
Tartalom