Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

quaerentes sollicite ? si aliquem «Je regali genere possent requirere, qui esset idoneus regnum gube rnare, eosque a Petri lyrannide potenter Jiberare; cumque in regno talem inuenire non potuissent vllo modo, ex semet ipsis quemdam Comitem Aba, sororium sancti regiy Stephani, super se regem praefecerunt." Simon Keza edit. Podkraszky p. 51: „Duces, Episcopi, Comites, ad quos regno prouidere pertinebat, sibi metuentes — — Samuelem Ducem, Oba dictum, qui ex primis Vngarorum Ducibus, Ethes nempe, descenderat, regem dicunt/' loann. A. Diacon. de Guerche. Petro rege restituto, iura et libertates regni denuo pessumdante: „NobiIes Hungariae videntes mala gentis suae, in Chanad in vnum convenerunt, consilioque habito totius r e g n i II u n g a r i a e , nuntios miseruwt in Rusciam, ad Andream et Leuentam, dicentes eis: quod tota Hungaria eos fideliter exspectaret 7 et vniuersum regnum eis, sicut regali semini, libenter obsequeretur, tantummodo ipsi in Hungariaiu descenderent, et eos a furore Theutonicorum de fenderent. Hoc etiam eis iuramento firmauerunt, quod statim, vt ipsi in Hungariam introirent, omnes Hungari vnanimiter ad ipsos confluerent, et eorum Dominio se subderent." Chron. Thuroczii P. II. cap XXXIX. Salomone exauctorato acColomano, Gejsae regis fi 1 i o, adhuc tenello: „Audita ergo morte regis Magni , (hoc nomine Geysa baptizatus erat) conuenit vniuersa multitudo Nobil iu m Hungari.ae ad fratrem eius Ladislaum, et eum communi consensu, parili