Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

aliquando iram jjropriam , aliquando etiam attendentium falsa consiiia hominum iniquorum, vel sectantium propria lucra , fuerat in quam plurimis partibus diminuta ; multoties ipsi Nobiles nostri Serenitatem nostram, et praedecessorum nostrorum , Regum suorum, aures precibus et instantiis multis pulsauerunt super reformatione Regni nostri. Nos igitur eorum petitioni satisfacere cirpientes in omnibus

y vt tenemur, — libertatem a S, Rege concessam, ao aiia ad statum Regni nostri riefcrmandum pertinentia, salubriter ordinamus. — V. ad An. j 222. Cod Dipl. tom. III. vol. I. j). 575. Repetitim An. 1231. Anno Regni sui XXIX. Cod. Dipi. tom. III. vol. II. p. 255. sqq. Alter fuit Bela IV. „Postquam, inquit, Nobiles Hungariae vniuersi, qui seruientes regales dicuntur, liumiliter ac deuote supj)lices facti fuissent + vt ij)sos in libertate, a S. Rege Stephano statuta et iobtenta, dignaremur conseruare; vt ipsi tanto nobis ibt coronae tenerentur lidelius et affectuosius famulari, quanto pretiosioribus libertatibus eos donaremus: Quorum j)etitiones et instantias considerantes fore iuslas et legitimas, habito Barouum nostrorum consilio, consensu dignum duximus, attendentes quod de lioc inuigilari de commodiori debeat statu Regni." Datum Anno Domini 1267. In cod. Dipl. tomo IV. vqI. III. Secutus fuit Andreas III. Vli sujira 16'. Status etiam et Ordines Ilegni leges, auctoritate ac consensu Regio, et Barpnum perlatas, solenni diplomate transcripserant : „Nos Episcopi omnes apud Ecclesiain FF. Minorum in Pest A. Domini M.CCC.XCVIIi. in festiuitate beati Dominici Conf. cum omnibus Nobilibus Hungariae, singulis Saxo-