Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

iura Nobilium per Antecessores nostros indebite alienata, et iniuste occupata, reddi faciemus et restitui." Cod. Dipl. tomo V. vol. II. 58. Iuramentum Andreae III. exstat Cod. Diplomatici tom. VI. vol. I. p. 55. 15. Stirpe Arpadiano-Andegauensi regnante Sacramento hoc nihil clarius: „Adiuratis namque regni ordinibus praefatus Dominus Carolus Vngariae rex, in manibusprefati Strigonien. A. Episcopi — flexis genibus ante Altare, tactis et osculatis Euangeliis sacro sanctis infrascripta primo literaliter lecta, deinde in Vngarico exposita — inuiolabiliter seruare i u r a u i t videlicet: Deosubdi, legi eiusobsequi, fidem catholicam tenere — Ecclesias in ditione sibi credita constitutas — secunbum Deum honorare et defendere; regnum sibi commissum, et iura regalia non minuere, nec alienare, sed potius augere ; et male alienata hactenus, secundum dalam sibi gratiam, ad ius px'istinum reuocare; nobiles regni sui Vngariae in approbato et antiquo iure seruare • — Populo ex Dei prouidentia sibi commendato prodesse et non obesse, et neminem ex eissine iusti et legitimi iudicii examinatione condemnare.'

( Cod. Dipl. tomo VIIL Vol. I. pag. 269. Exstat etiam formula iuramenti concors a Ludouico magno praestiti, orthographia ad recentiorem expressa , in corpore Iuris Hung. V. Cod. Dipl. tomi IX. vol. I. pro 47. 14. Dupplici etiam errore grauiter proin imposuit Stephanus de Verbocz Nostratibus Tripart. P. II. tit. XIV. 10. scribens: „Quoniam tempore gloriosi Principis II. Andreae, filii III. Belae regis, qui priraus erat in ordine regumsubsequentium, laudabilis, praeclaraque libertatis