Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

singulariter inuigilare, earumque inoj>ias liberall tate nostra Eegia praeeipue subleuare tenemur, pensatis et in regalibus praecordiis reuolutis displicentiis et dissentationibus illis, per quae S. Strigoniensis Ecclesia , quae in Regno Hungariae aliarum caput est et Magistra, efficiente temporis malitia, in suis praebendis canonicalibus et facultatibus existit adeo diminuta, quod fideles nostri deuoti, lionorabiles viri ipsius Ecclesiae canonici, et in eadem intitulati, nequeant eorum status ordinem decenter sustentare, praemetuentes, quod nisi ipsis per Regiam colsitudinem succurratur, vix reperietur, qui in iam dicta Strigonien. Ecclesia vti canonicus virtutum Domino poterit laudabiliter famulari. Habita itaque matura deliberatione cum Sereuissima Principe , Domina Maria, dictorum Regnorum Regiua, consorte nostra cliarissima, fidelibusque Praelatis et Raronibus Regni nostri, ac de consilio eorumdem } volentes eidein Strigonien. Ecclesiaej et eius canonicis tum ex causis praemissis, cum etiam ob specialem deuotionem, quam ad S. Adalbertum , ipsius Ecclesiae Patronum gerimus, solita pietate succurrere, ct eiusdem , ac eorum pauperlates, vt cultus inibi crescat diuinus, aliquantisper subleuare, quasdam Ecclesias nostras in possessionibus nostris Regiis S#a$ad et Vrs vocatis, habitas, in Comitalu PiuSiensi existentes, cum iure Patronatus, quaro ibi habere dinoscimur, ipsarumque vtilitatibus, commoditatibus , obuentionibus , redditibus , prouentibus, et pertinentiis vniuersis, nihil nobis aut successoribus nostris iu eisdem iuris reseruautes, capitulo Ecclesiae Strigonien. et duntaxat Canonicis praesentibus et futuris dc manibus no