Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

A d Lectore 111. JLiudouicus , qui amplissimae vtut foret potestatis, floreretque decem regnorum solio, absque ratione ac lege niliil attentans, terras ac nat»ones sibi subiectas auitis libertatibus, legibus, ac consuetudine, in pace bona y ac tranquillitate frui passus, suos, maxime quos hereditatis iure aquisiuit, aut in fide regenerauit, ab aemulorum insidiis, atque incursibus victoriosissime tuebatur; nec Ecclesias suis in priuilegiis ac iuribus arctauit, quiti bonis locupletauit quoque ( vti auctor Chronici Thurocziani P. III. cap. LIII. perorat.); gui ad capessendas regni Poloniae habenas arcessitus alta mente non dubitauit asserere : „Non conuenire duos greges locis dislantibus ab vno pastore probe a morsibus luporum seruare ; pertimescens, ne suum distractum regimen vtrumque regnurn pessumdet, et quaesiturus regni profectus, exitio vtrique sit'

£ (Cod. Dipl. tom. VIII. vol. III. nro 137.) dum Tyrnauiae XI. Sept. A. 1582. diem obiit supremam , quemadmodum subditis maximum sui desi • derium, ita regnorum haeredibus prouinciam reli* quit difficillimam. Gens Kungara virilis, et amigera belli principem duntaxat suum in rebus Patriae ac fortunae sequi consueta et obstricta ( Bullae aureae Andreae II. art. 3. )pacisvero tempore causas difficilesRegis sui arbitrio reuidendas solebat subiicere: „Si ali1 *