Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Prodromus. (Budae, 1829.)

III. Consentiens enim sum viro Illustri, ac lectissimo, Ludewigo (Reliquiae MSS. et Diplomatum omnis aeui praef. ) „ Non antea reipublicae alicuius notitiam fore sinceram, genuinam, ac constantem, integram, omnique fallacia fuco, fraude et pigmento liberam, quam habeamus Diplomaticam sacram et profanam." Ni lioc fiat, sperare nunquam possumus futurum, vt exactam rerum nostrarum, quas triste plerumque monumentorum naufragium cognitioni nostrae subduxit, Historiam habeamus. Scriptorum nostratium nuilus eo cogitatum porrexit, vt ultra regum nomina ac facinora dubios belli ac pacis euentus, vrbium et ruderum natales, gentis constitutionem, soli benefici laudes, legum formas, Antistitum item in disciplinamCliristianam, Magistratuumque in Remp. merita suscitaret. Plura vtut exteri in suos congesserint annales, ast quis non calamus fide, plerumque vlcerosa, laetam afflictamque Hungariae faciem expinxit ? Agrum dixeris peregrini cuiusuis genio elocatum. Prima, quotquot nouimus chronica, non ieiuna sofum sunt, sed nec synchrona; Monachorum priuatorumque otio debentur in multis sibi dissona; lapide egent lidio, ac trutina. IV. Diplomatica ex aduerso instrumenta exararunt domi nostrae viri scientia re-