Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Prodromus. (Budae, 1829.)

Xltt XII. Hac in virlulis arena palinam aliis Antistites nostri, tiaris, purpurisque suis dignissimi , praeripuerunt. Laureatum agmen ducit Jbiionius J^erantius, Strigo­niensis Archipraesul; qui sub Maximiliano et Rudolpho II. Imp. rerumgestarum magni­tudine, ac gloria floruit, inter doctissimos viros merito numerandus; non ab Annaii­bus solum Turcarum, Historia item lega­tionis arcana ; sed etiam, ac praecipue a vastissima epistolarum et Diplomatum collectione celebrandus. Quae Agriae la­tebant incognitae diu; iam partim Musei Nationalis tres complent thecas; partim a Viro Nobili, Nicolao Jankovich de Vadas, possidentur. Quin tabulariorum scrutator is, Sibenici natus, vicina Tragurina quoque excusserit scrinia, mihi non videtur ambi­gendum. Primipili huius aemulatus est glo­riam Petrus Pcizmdnus, iuuandae patriae natus; Ferdinando II. Imperante, tiara Istropolitana, ac purpura Romana insignis ; omni litteratura de pulpitis ac prelo spe­ctatissimus. Quanta scrutatus sit; diligen­tia monumentorum horum asyla, index uterque, Archiepiscopatus nempe Strigo­niensis, et religiosorum, qui olim in Hun­garia floruere, ordinum contestantur. „Diu multumque operam posui, inquit, in ex­quirendis vetustarum monumentis littera­rum, e quibus Ecclcsiastici ordinis in Vn-

Next

/
Oldalképek
Tartalom