Varjú Elemér: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. I. 1214–1457. (Budapest, 1908.)
vocitatis, sub earundem veris metis et antiquis, quibus eaedem hactenus iuxta primarias nostras literas donationales tentae fuerunt et possessa, de manibus nostris regiis praelatorumque et baronum ad haec adhibito consilio, eidem Sigismundo et per eum Dyonisio fratri suo carnali, ipsorumque heredibus et posteritatibus universis novae nostrae donationis titulo dedimus, donavimus et contulimus, imo damus, donamus et conferimus iure perpetuo et irrevocabiliter possidendas, tenendas pariter et habendas, salvo iure alieno, harum nostrarum vigore et patrocinio literarum. Quas in formám nostri privilegii redigi faciemus, dum nobis in specie fuerint reportatae. Dátum Budae tertio die festi Pentecostes anno domini millesimo quadringentesimo quinto. Hátlapján : R[egistra]ta. Hártyán, nyílt alakban, alján papirfelzetű kis titkos pecséttel. Gr. Erdődylevéltár, lad. 98. fasc. 15. no. 4. CCCLI. 1405 június 19. Buda. Zsigmond király meghagyja a kolozsmonostorí konventnek, hogy Losonczi Lászlót és Györgyöt hűtlenség czímén elkobzott, de királyi kegyelemből visszaadott birtokaikba iktassa be. Sigismundus dei gratia rex Hungáriáé, Dalmaciae, Croaciae, etc. marchioque Brandemburgensis etc. sacri Romani imperii vicarius generális et regni Bohemiae gubernátor fidelibus suis conventui ecclesiae de Clusmonstra salutem et gratiam. Licet nos pridem quasdam possessiones Ladislai et Georgii filiorum quondam Dyonisii bani de Losonch, Bonchhyda et Walazwt, Boros, Salgow, Igrecy et Tothfalw vocatas, in comitatu de Doboka existentes, simul cum tributis in eisdem Bonchhyda et Walazwt exigi solitis, aliisque ipsorum pertinentiis ob eorundem Ladislai et Georgii infidelitatis notam, quam ipsi in proximo elapsis disturbiorum temporibus contra culmen nostrum regium incurrerant, ab eisdem auferendo, pro nostra occupari fecerimus maiestate 1), tamen eosdem de pietate regia, quae potius misereri maluit, quam ulcisci, ab huiusmodi infidelitatis nota et labe 1405. VI. 9.
