Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. IX. 1272–1290. (Pest, 1871.)
exbibuerunt nobis priuilegium karissimi patris nostri domini Stephani Regis inclite recordacionis, super collacione cuiusdam terre Dvmuzlou uoeate confectum, petentes cum instancia, vt ipsum priuilegium acceptare, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius tenor talis est : Stephanus D. gr. junior Rex Hungarie stb. (következik V. István akkor ifjabb királynak 1263-diki adománylevele, mint okmánygyüjteményünk VIII-ik, vagyis a második folyam 3-ik kötetében 69. 1.) Nos itaque priuilegium ipsius karissimi patris nostri non abrasum, non cancellatum, nec in aliqua sui parte uiciatum, ratura habentes et acceptum, et idem de uerbo ad uerbum presentibus insertum auctoritate presentium duximus confirmandum dupplicis sigilli nostri munimine roborando. Dátum per manus Magistri Benedicti Electi Strigoniensis, Prepositi Budensis, aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini M°CC nLXX° quarto , nonis Maij, Regni auem nostri anno secundo. Venerabilibus patribus Stephano Colocensi et Johanne Spalatensi Archiepiscopis; Lamperto Agriensi, Briccio Chanadiensi, Philippo Vaciensi aule domine Regine Cancellario, Paulo Vesprimiensi aule nostre Cancellario, Tymotheo Zagrabiensi, Lodomerio Waradiensi, Dyonisio Jauriensi et Petro Transsiluano Episcopis Ecclesias Dei feliciter gubernantibus. Dyonisio Palatino, Comite de Oklych et Judice Cumanorum; Henrico Bano tocius Sclauonie ; Nicolao Voyuoda Transsiluano Comite de Zonnuk; Joachimo Magistro Tauarnicorum nostrorum, Nycolao Judice Curie nostre Comite de Guechke, Reynoldo Magistro Dapiferorum nostrorum Comite Zolgageuriensi, Herbordo Magistro Agasonum nostrorum Comite de Barana, Nycolao Magistro Pincernarum nostrorum, Paulo Bano de Zeurino, Moys Magistro Tauarnicorum domine Regine Comite Symigiensi, Deudalo Comite Zaladiensi, Johanne Comite Supruniensi, et alijs quam pluribus Comitatus Regni tenentibus et honores. (Eredetie bőrhártyán, a királynak zöld-vörös selyemzsinóron függő kettős pecsétje alatt, a budai kir. kamarai levéltárban.)