Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. IX. 1272–1290. (Pest, 1871.)
Nos Ladizlaus Dei gracia Rex Hungarie stb. (következik IV. László királynak 1277-ki adománylevele, mint alább 118. sz. a.) Nos igitur peticionem (így) eiusdem fratris Petri liberalitate Regie annuentes, prefatas litteras de uerbo ad uerbum insertas auctoritate presencium duximus confirmandas ; dupplicis sigillli nostri munimine roborando. Mete autem ipsius terre, prout in litteris Capituli Budensis, sub quorum testimonio per discretum uirura Magistrum Jobannem Prepositum Ecclesie eiusdem memoratam dominam Elisabeth sororem nostram karissimam in corporalem possessionem dicíe terre fecimus introduci, contineri uidimus, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a parte orientali, vbi dicuntur esse tres mete terree et antique, separantes una a terra Neweg, alia a terra Toxun, tercia a terra Tawarnuk; hinc procedendo uersus meridiem ad terram Alberth sunt per ordinem sex mete terree; et ibi perueniendo ad terram Alberth sunt tres mete, quarum una separat a terra Neweg, altéra a terra Alberth, tercia a terra Tawarnuk; hinc eundo ad eandem meridionalem partém sunt per ordinem quatuor mete; post bee iuxta unam uiam sunt tres mete, una meta uille Wang, alia terre Ded, tercia terre Tarnuk ; hinc inter terram Ded et Tarnuk sunt due mete ; hinc tendit uersus occidentem, iuxta unum monticulum Patol sunt tres mete, vna villeWosyan, alia terre Nicolay, tercia terre Tarnuk; hinc parum procedendo est una meta terre Nicolay et terre Tarnuk ; hinc paulisper procedendo sunt tres mete, una terre Nicolay, alia terre Toxun, tercia terre Tarnuk; et ibi terminatur. Yt igitur huiusmodi donacionis et confirmacionis nostre series robur perpetue firmitatis optineat, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus Magistri Thome in Prepositum Albensem Electi aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini M°CC°LXX° septimo, Regni autem nostri anno sexto. (Eredetie börhártyán, a zöld-vörös selyemzsinóron függött pecsét elveszett ; a budai kir. kamarai levéltárban.)
