Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)

lonem usque ad metas uinearum Comitis Desiderii, et ibi terminatur. Item eidem Monasterio Beati Martini superaddendo statuit quadraginta iugera terre mixtim iaeencia cum terris prenominatorum nobilium et ipsius Monasterii de Seliz. Corradus uero et Georgius supradicti statuerunt eidem Fauo Abbati eciam quadraginta iugera similiter mixtim iacencia. Et hijs omnibus idem F(auus) Abbas ad se receptis plenarie contentus, tam ipsum dominum Abbatem de Seliz, quam prefatos nobiles, renunciando liti et disceptacioni, absoluit ab omni accione et impeticione, quam racione suprascripta mouerat contra ipsos, prout partes supradicte, insuper eciam Magister Saulvs Archidiaconus Supruniensis, et Magister Marcus concanonici nostri, in quorum presencia et arbitrio processus sev composicio extitit ordinata et decisa, nobis recitarunt uiua uoce. Ipsos eciam nobiles, vtpote ab ipso penitus expeditos, idem Fauus Abbas iuris et possessionis hereditarie reliquit pacificos possessores. Nec hoc pretermittimus, quod idem Elyas Abbas et nobiles sepedicti protestati sunt, Monasterium Sancti Martini habere et semper habuisse centum triginta et tria iugera item in eadem uilla Tunev, exceptis supradictis terris, quas ipsi statuerunt. Vt igitur huius rei series robur perpetue firmitatis obtineat, presentes litteras quadripartitas dictis Abbatibus et nobilibus concessimus quartam partém earundem in nostra camera reseruando Anno Domini M. CC. L.VIII. Cbepano Ecclesie Preposito, Jurkone Cantore, Thoma Custode existentibus. (Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)