Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)

Episcopi presens extiterit, pro huiusmodi recipienda pecunia et scienter non fuerit persoluta, per Ecclesias tue provincie, ubi expedire videris, et in Curia carissimi in Christo filii nostri . . . Illustris Regis Ungarie dictam excommuuicationis sententiam solempuiter publicans, dictum Episcopum Quinqueecclesiensem et quemlibet alium, qui Ecclesie iam dicte prefuerit, excommunicatos publice nuncies et facias nunciare, et nichilominus auctoritate nostra, appellatione remota compellas eosdem ad satisfaciendum sepefato B. vei ipsius certo nuncio de dampnis et expensis ac interesse, que occasione defectus solutionis eiusdem ipsum B. constiterit incurisse. Non obstante, si eidem Episcopo Quinqueecclesiensi est indultum (vei suecessoribus eius indulgeri ab Apostolica Sede contigerit, quod interdici, suspendi vei excommunicari non possint per litteras Apostolicas non facientes plenam et expressam de indulto huiusmodi mentiouem, aut qualibet alia dicte Sedis indulgentia specialiter vei generaliter impetrata vei etiam impetranda cuiuscunque forme vei tenoris existat, per quam huiusmodi provisionis et constitutionis eífectus impediri veleat, vei eidem in aliquo) derogari. Volumus itaque ut vacante Sede Strigoniensi vei absente Archiepiscopo maior, qui fuerit in Strigoniensi Ecclesia, mandatum super hiis Apostolicum exequatur. Dátum Asisii VIII. Idus Maii (Pontificatus nostri) anno decimo.