Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. I. 1001-1235. (Pest, 1860.)
uenitur ad meridiem et iuxta uiam publicam IIII e(umuli) inde iterum ad meridiem itur per uiam ad caput Hasag, et ibi IIII eumuli; inde uadit per uiam ad meridiem, et sunt IIII cumuli; inde ad Feusceuleu, et ibi sunt IIII eumuli; inde aseendit ad monticulum et ibi IIII eumuli; item primum eundo in eodem monte IIII cumuli; item iu eodem monte IIII cumuli ; item ad agrum Potb, boc est in summitate montis sunt multi et magni cumuli; inde in descensu montis eius IIII cumuli ; inde uadit per agros in descensu adhuc eiusdem montis IIII cumuli; inde cadit ad paludes, et ibi sunt cumuli magni ; inde uadit per paludes, et ibi sunt IIII cumuli; inde ad caput paliulis, et ibi sunt cumuli magni ex utraque parte; postea uadit ad occidentem, et ibi sunt cumuli magni; item ad occidentem per agros et in agris sunt IIII cumuli antiqui et magni; inde uadit per agros ad uiam publicam, et per uiam publicam ad Fyzeg, et ibi sunt cumuli magni et antiqui ex utraque parte aque ; inde uadit iterum ad occidentem, et ibi suntquinque cumuli; inde ultro per campos et agros cadit ad uias publicas, et per vias uadit ad Aruch; inde per Arucb et per uiam publicam uadit ad septemtrionem, super eundem autem Arucb plurimi sunt cumuli in longitudine maximi et antiqui. a quibus itur ad rus Bissenorum, quod uulgo dicitur Beseueutborlou; inde per plurimas metas in diuersis locis positas antiquas et magnas cadit in presignatum locum ad caput voraginis. Vt autem talis uentilatio inter Abbatem de Bel ex una parte, et Simonem Comitem Jauriensem, Jacobum et Egidium et ceteros jobagiones eiusdem castri ex altéra coram nobis iusto fine terminata, ne processu temporum queat in irritum deuenire, litteras presentes contulimus Abbati de Bel, ne de cetero Comes Jauriensis, et jobagiones castri eiusdem pro predicta parte Sceez possint trabere in causam, que coram nobis ordine iudiciario terminata est ordine suprascripto, et sigillo domini Vrie Abbatis Sancti Martini de Monte Pannonié, et nostris comnmnita. Anno Dominice Incarnacionis millesimo CC ( IXXX°III1 Ü. Dátum per manus Pangracii Sacerdotis monachi Sancti Martini de Monte Pannonié. (Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)
