Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars III. (Viennae, 1778.)

teresque, & honoribus iníignes complexus familias : nobiíitati acceíft tanta virtutis, & dodrinae exiftiinatio, ut admodum adolefcentem novo Monti Peíthieníi, qui deinde Buda appellatus eft, S'acrum Curionem praíficere Rex Ludovicus nihil dubitaret. Audi funt favores Regii, pofteaquam in Scepuíium traníiit. Ludovicus enim ut hominem ornaret, omni contentíone apud Romanum Pontificem égit, quo Eccleíiam Scepuíienfem Cathedralem, ejusque Praepoíitum Epifcopum eífe juberet. Q,uod ut eo facilius coníiceret, fvaíit eidem, ut Strigonienfi Dioeceíi Scepufienfem, ac Liptovieníem Provincias detrahat, earuinque reditus inenfe Epifcopali attribuat. Addidit & litteras, & preces Eliíabetha Regina; (a) Pontifex tamen continuo his non dedit locum, fed negotiuin partienda; Dioeceíis Strigonieníis Nicolao Epifcopo áuiuqueeccleíieníi, & duobus Abbatibus ex familia D. Benedidi commiíit ea lege, ut vocatis , auditisque iis, qui rem penitius noffent , quidquid demum ipfis videretur, ad fe fe referrent. (J) Epifcopo negotiis impedito, Abbates in Scepuíium profedi, varios facri, profanique ordinis viros adeífe jufferunt quidem; verum quid ab illis refpoufum, quid ab Abbatibus refcriptuin, quidve a Romano Pontiiice eatenus conftitutum íit ? nuspiam reperio. Non improbabile eft, aut a Chanadino Metropolita, quod metueret, ne lites in partitione oborirentur, exfpedationein in ilore fucciíam eife, aut certe Ludovicum Regem, quod casfo Andrea Fratre, bellum in Italiam totis viribus adornaret, paulo remiílius egiífe. Ut ut üt, hac fpe evolutus Nicolaus, nihilo fegnior fűit in iis, quae ad commodum Eccleliíe fuae attinebant. Nam ut alia prsteream, Stephano, & Elise filiis Hank, qui poffeífionem Janusíalva invaferant, diein dixit; tametii autem plures annos lis tenuit, eam nihilominus Anno 13^4. vindicavit, Eccleüíeque adjunxit. Biennio poft in gravem morbum incidit, quo cum ad extrema dedudus eA fet, Hundsdorífium gentilitium in folum transferri fe voluit, ibidemque tumuluin nadus eft. (c) E 2 BENEvix in cunis vagiit, quare & nota illa, quam Analedt. Scepus. Part, I. pag. 314. appofuimus, omnino exterenda eft. (rt) Haec omnia Péterílius; fed non absque mendo, Joannis Ducis Opolienűs gratia aSta fuilfe feribit Concil. Hung. parte I. pag. 193. (&) Excerpta funt ex Litteris, quas attiilimus Anal. Scepus. Parte I. pag. 319. & feqq. (c) Epitaphium illius videri poteft Anal. Scepus. Part. II. _pag. 343*