Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars III. (Viennae, 1778.)

Ha&enus Inítrumentum, quod num ejusraodi fit, ut vitio, par­tiumque ftudio non laborét, alii aeftimaverint. Certe idem Joannes Papa, cum Praepofitus Scepuiieníis latae fententiae, ut debebat, in­terceífiffet, Brevi fuo, Lquod anno confequente dedit, (a) diferte teftatur in caufa hujusmodi proceffum fuijje ad injtamiam difii Epifcopi ( Cra­covienfis ) tninus veraciter ajj'erentis, quod ipfi Prapcfitus, éf Capitulum jurisdiüiotiem hujusmodi in eisdem villis, & loci indebite exercebant. Unde primum confit, jure ad Dioecefim Strigonienfem, Prapofitumque Sce­puüenfem pertinuifle. Deinde illud longiífime a vero abeft, quod Poloni Scriptores memóriás prodiderunt, Thomam Metropolitam Stri­gonienfem eorum locorum poíTeflionem tum primum cepií'fe, cum Joan­nes Muícata Cracovienfis Epifcopus ab Wladislao Lodico in exilium depulíus eft; iftud enim cum fub Anno 1311. evenerit, non fatis perfpicio, qui fieri potuit, ut 12. annis abhinc, feu Anno 1299. Jacobus Epifcopus Scepuíienfis Capitulo fuo decumas, quae ex agro Lublovieníi, & Podolinenű colligebantur, attribueret, Muícata adeo nihil obmovente, ut etiam altum taceret; certe fi eae ad Cracovien­fein id temporis perrinebant, 'quemadmodum fi íides eft Scriptoribus iihs, pertinere debebant, Jacobus rem alienam donum dedit : quod quam abfurdum iit, quis non videt? Denique nunquam addudus lue­ro, ut credam, terminos Cracovienfis Diaeceüs olim tam late perti­nuiifé, ut quidquid hinc Toporczio, & Podolino, illinc rivis in Popradum, & Dunajeczium decurrentibus continetur, complexa íue­rit : idoneis enim Authoribus comperio, noftra memória in vertice montium, qui Bagjagora dicuntur, quippe Sandecio haud ita procul abfunt, lapiaem repertum clTe vetuftis litteris incifum, quae quoad lé­gi poffunt, indicant, Scepufium eatenus porredum fuiffe : quis au­tem übi perfvadeat Reges Hungaros non impatienter tulilfe, ut Po­lonicse poteftatis Praeful in eorum ditione jus diceret, decumas in pe­regrinum folum efferret, reos extra Regnum, & foro alieno adftare compelleret. Atque híec, ut monui, ejusmodi funt, quae & Judi­cis Apoftolici íidem elevare, & judicium non ad omnes aequitatis leges exadum argwere utcunque poíTint. ' • ; • T ' • \'\ í \ c\ •' «­Joannes Praepoíitus Scepuíienfis cum videret hunc in modum fe jure fuo dejedum, depulfumque, Pontificis opem implorat : nomi­nat ille alios, ternosque Judices; quamquam autem illorum fenten­tiam, litterarum monumentis deftitutus prodere haud pofiim., veri li­millimum apparet, in favorem Dioeceüs Strigonieníis, Pnepoütique Scepufieníis pronunciatam. Mihi illud argumento cumprimis eft, quod ab eo inde tempore per tria, & quod excurrit Seciüa, omnein Ju­risdi­(a) Videri poteíi AnaleÉt. Scepus. Parte I. pag. 316.

Next

/
Oldalképek
Tartalom