Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars III. (Viennae, 1778.)

Ifabellam quoque Joamiis Viduam; ut Scepufium Ducatus tituio infigniretur, egiffe comperio; veruin Fili ejus inconftans, verfatileque ingenium, & quse hinc confecuta funt bella, atque alúe ex aliis obortie difficuhates, ac tandem mors iminatura molitionein hanc, coníiliumque penitus abrupit. i =s HIERONIMUSDE LASZKO PERPETUUS COMES SCEPUS. Anno Chrijli 1528 - 1543. Vir, tefte Jovio, inter Sarmatas ab illuítri Nobüitate, eruditasque virtutis noraine clariífiinus, & excelfo, folertique ingenio, graviíTimarum rerum conűlia agitare , atque apte terminare folitus , poítquam íufcepta ad Turcas legatione rem huc deduxit, ut Solymaunus Joaunis de Zapolya Regno depulíi patrocinium fufciperet, eumque reducere ítatueret, ampiiíTnnis honoribus, & latilundiis eít cujnulatus : nam praster titulum Perpetui Comitis Scepus. arces infuper scepus , Késmárk, Dunavecz, Rychno , Geluicz; nec multo poít Prjefeduram quoque Traníilvanise liberalitate Zapolii accepit. Titulos quibus ufus eít, initia literárum hos praeferunt : Hieronvjmus de Lafzko, & in Kitphian, Palatínus Sandomirienjis, Vajvoda Tranjilvanienjis ac SicuLorum, & Scepajienjis Comes jperpetuus. Atque hadenus profperum, fecundumque curfum tenuit; verum cum confiliorum, quibus Anno 1 ^ 34. Emerico Cibaco nex confeda eít, non prorfus expers fuiffe crederetur, in cuítodiam ab Joaune conjedus eít, e qua nonnifi multiplici Optimatuin Polonis intercefíione, liber exiit. Inde feu ob acceptse injurise memóriám, feu quam aliain ob caufam, ad Ferdinandum tranfitionem fecit, cui poít exítindum Zapolyam, dum operáin navare Conítantinopoli parat, ab Solymanno veluti transfuga , & partium Joaunis defertor in carcetem feptem turrium rurfuin eít compadus. Recuperavit quidem fubinde libertatém, fed quemadmodum lítvanffius (<*) feribit, diu vitáin producere 11011 potuit, quum in Poloniam Pátriám reverfum, letiíer morbus non íine fufpicione veneni corripuiífet, quod ei a Turcis in Lade , cujus frequenti ufu deledabatur, prsebitum íuiífe fama erat: cujus vim ferre 11011 potuit, íic ut non íine Sarmatarum fere omnium, ac iplius etiam eorum Regis fummo dolore Cracoviaí tumulare(<*) Hiftor. Libro XIV. pagma mihi 151. r