Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars I. (Viennae, 1774.)

IZZYSTJRISSXMJE JPjRAMSYZI ét* r. aocxx n a 4-1 JE plurima funt

squ<t TIBIdebeo beneficia,eo tamen 3|J cumprimis me devin&um tenes, quod oratus continuo ajfenjifti, ut Hiftoricos meos conatus TIBIinfcribam. Sic enim ego officium meum TIBI pro modulorependi, ö* TV TVAM in me facilitatem, injígnemque humanitatem plánom feciflu Non aliunde certe líbro meo praJidium, quam abs TE petere, feuvolebam, feu debebam. Multa quippe in eo fant, quibus olim Prctpojtti Scepujienfes famam, nomenque colieger unt: ü* qu& ad TE potijjimum pertinent propierea, quod eorum muneri, titulisque fuccedis. Sacra deinde Injlrumenta, qua hfnc, atque illinc fe offerunt, quemaliumrefpiciunt ? quam TE: pracipuum videlicet Sucrorum, quaScepujfum patet, Antiftitem. Qua, Zf quanta demum, ut Opus hoc exigeretur, contuleris, TV TE optime nofli. Ingram proinde omnino forem, fi Magni TVI Nominis patrocinium folicitus non implorajjem. Et vero fimul petii, fanul, ut liberális animies, conceffifli: amas nempe, fovesque literas, habent in TE, atque habebunt boncc artes non Cultorem modo eximium, fed propenfum etiam, ejfufumque Meccenatem. Nullus annus