Szent Benedek-rendi katolikus gimnázium, Komárom, 1885

41 galmas és munkás egyéneket óhajt neveltetni. Az ily kellemet­len esetek fölmerülése alkalmával meghagyja a komáromi sz. Ben.-rendi székház főnökének, akit egyszer s mindenkorra ezen alapítványának igazgatójává kinevezett: hogy a rosszasága miatt ezen jótéteményre érdemetlenné vált ilyen tanuló helyett, saját belátása szerint tüstént egy másik, a megkívánt képesí­téssel biró tanulót nevezzen ki ugyanazon osztályból. Egyébkor pedig az ösztöndíjasok kinevezésénél mindig meghallgassa a Király-család időszerinti idősbjét és Komárommegye alispánját, különös gonddal ügyelvén arra, hogy tudatlan, tehetségtelen és a tanulmányi pályára semmi hajlandósággal sem biró ifjak­nak, a személyekre való tekintetből eszközlendő kinevezése által, az alapítványon és a közállapoton sérelem ne történjék. 2-or. Aki ezen ösztöndíjat elnyerte, élvezni fogja a böl­csészeti tanfolyamnak, — melyet G-yőrött, a sz. Benedek-ren­diek atyai felügyelete alatt tartozik végezni, — utolsó évéig; hacsak akár tanulmányi, akár erkölcsi bukással arra magát érdemetlenné nem tette. Az olyan ösztöndíjas, aki akár a tanul­Directorem constituimus et nominamus. In locum eiusmodi Iuvenis, qui improbitate et malevolentia sua hocce stipendio se indignum red­didit, pro suo arbitrio immediate alium pro hac gratia qualificaturo, ex eadem classe nominare, deligere et snscipere valeat. Alias in susci­piendis Iuvenibus pro hoc Beneficio seniorem familiae nostrae in sexu maseulino substituturnm et Duiim Ordinarium ICottus Comaromiensis Vice-Comitem semper auditurus, eo diligenter observando, ne ob respectum Personarum, per Iuvenum studiorum rudium, Talentis ca­rentium et ad condiscendas bonas litteras non inclinantium susceptio­nem pro huic instituto et statni Publico praejudicium generetur. Secundo. Ad hanc fundationem semel susceptus, hoc Beneficio usque ultimum annum Philosophiae (quam singulus tantum Jaurini sub oculis et paterna vigilantia Patrum Benedictinorum audire debet) constanter gaudebit, nisi vei in litteris culpabiliter deficiat, vei in mo­ribus incorrigibilis évadat. Quod ut apertius constet, singulus seu in litteris seu vei maxime in bonis moribus deficiens, primis statim defe­ctus sui initiis graviter reprekendi et commoneri debet. Altera vice sine omni respectu Personarum virgis aut scutica palam et publice

Next

/
Oldalképek
Tartalom