Vámossy István dr.: A pozsonyi katholikus polgári ápoló intézet (Pozsony, 1898)

IV. Fejezet. Intézetünk pusztulása 1529-ben. II. Szulejman. I. Ferdinánd kegyelmes levele. A Klarissza-kolostor mint szegényeink ideiglenes menhelye. I. Ferdinánd második kegyelmes levele. A kórházi orvos és személyzet. Intézetünk újjászületése

I. FERDINAND LEVELE.

esset, neque adhuc redire intenderent, imo fere omnes e vivis decessisse dicerent, ipsiusque Abbatissae nunc in lecto mortis decumbentis ultima esset voluntas ut claustrum ipsum deinceps hospiciuro pauperum esset et hospitale permaneret redditusque et proventus claustri eiusdem admodum exigui sustentationi commodiori pauperum accederent. Supplicarunt igitur nobis praefati Judex, Magistratus Civium, jurati, cives ac tota communitas dictae civitatis nostrae Posoniensis, ut quando idem claustrum suo in loco ex consensu et voluntate progenitorum suorum per Serenissimum quondam Dominum Andreám, Hungáriáé, Dalmatiae, Croatiae etc. regem felicis reminiscentiae, praedecessorem nostrum fundatum ct extrui inceptum ac successu temporis per nonnullos pios homines olim cives Posonienses perfectum fuisset, collatioque nostrae Maiestati cederet, neque in facultatibus eorum situm esset aliud hospitale alio in loco erigere, seu instaurare, praesertim quando ipsi innumeris et quottidianis structuris communitionem praedictae civitatis nostrae Posoniensis necessarie concernentibus gravati et occupati forent, quibps aerarium eorum plane exhaussissent, dignaremur prefatum claustrum sicut praemissum est, pro pauperibus deputatum et extructum in tali statu et ordine relinquere, et ut in hospitale pauperum comutaretur, consensum nostrum regium graciose prebere Cum itaque Regiae nostrae celsitudini congruat inter alias pias sollicitudines nostras etiam pauperum mendicantium iuxta divinum verbum curam habere et re ipsa edocti simus pauperum hospitalia duo solo adequata presertim vero perpendentes eo modo claustrum ipsum redditusque et proventus eiusdem non ad prophanos sed rursus pios usus converti, illis et aliis respectibus supplicatione eorum exaudita et admissa, Regia nostra autoritate et vera in pauperes Eleemosina consentimus, concedimus et permittimus, praefatis exponentibus, ut praememoratum claustrum deinceps in pauperum mendicantium hospicium et receptaculum commutare, redditusque et proventus claustri eiusdem universos et singulos in usum et sustentationem comodiorem pauperum mendicantium convertere possint et valeant. Hoc tamen specialiter adiecto quod huic nostro consensui concessioni et permissioni Regiis etiam ecclesiasticae superioritatis idest sanctissimi Domini nostri Papae Dispensatio accedi curetur. Harum nostrorum vigore et testimonio litterarum mediante quas manu nostra subscripsimus, sigillique nostri impressione communiri iussimus. Datum in civitate

41