Schuster, Joannes (szerk.): Pauli Kitaibel M. D. prof. Chemiae ac Botanicae: Hydrographica Hungariae 1. (Pest, 1829)
Vita Pauli Kitaibel
VITA KITAIBEL!. XLI (Argent molybdiquc ßornii) a Klaprothio obiter faciam esse , nec eam, quod is volebat, Subsulfuretum W jsmuthi esse, demonstrare. Imo modo mineram eandem börső- nyensem, cui Kitaibel idem, quod transsilvanicis inest Metallis, inesse dixit Metallum , ad Berzelii investigationem , invita licet Klaprothi analysi, constat esse tamen Tellurietum Wismuthi. Quod vero ad transsilvanicas mine- ras attinet, eas jam 1783 investigavit, iis jam 1785 proprium inesse dixit Metallum Müller a Reichenstein opere Vindobonae impresso ;(pbpf- Sfrbeiten bcr eintföd)tigen ftreunbe in SBieit 3,47). 1798 Januarii 25ta Klaproth singularem naturam demonstravit, nomen dedit. Sed exactiora et plura de his alibi. Kitaibel vero systemate, itinerum suorum Sc. Universitatis sumtibus, per annos continuando stabilito, missis aliis investigandis, unice fere curabat Aquas minerales, quibus chemice scrutandis multum impendit temporis, studii et diligentiae , quarum analyses majore parte ad fontes incoeptas, tardius domi iterabat aut continuabat (annis 2ü). Momentosiores harum nominasse juvabit: bartphen- ses bis in loco, 1795 et 1813, saepius domi retentavit, 1801 descripsit; paradenses 1797 et 1798 ad fontes investigavit, 1799 cognitas reddidit, dein saepissime invisit et retentavit: mehddienses 1800 et 1805 ad fontes , tardius domi suae (1809 et 10 copiose submissas) analysi subjecit, nec tamen eam terminavit; szalatnyen- ses in loco investigatas 1802 dissertatione illustravit; 1804 budensem sulfureosalinum fontem thermarum caesarearum , eodemque stubnyenses Aquas lentavit (postremas i806 decripsit, dissertatione 1808 inpressa); 1805 csákovienses puteales, 1810 buziásenses Acidulas, 1814 albenses minerales in locis, 1814 Pesthini baran- denses salsas, 1815 marmarosienses iterum reinvestiga- vit, ultimas quidem, quas ante annos viginti, 1796 , sub primo itinere majore botanico investigaverat.
