Kitaibel Paulo - Tomtsányi Adamo: Dissertatio de terrae motu in genere ac in specie Mórensi anno 1810 die 14. januarii orto (Budae, 1814)
Sectio II. De terrae motu Moorensi speciatim, qui anno 1810 die 14. Januarii in provincia Albaregalensi saeviit
i5 in sequentibus Moorensis dicent Per hanc ica- que montes nominati bifariam dividuntur, quorum illi, qui a memorata valle inter Ortum, et Septentrionem extenduntur , Nostratibus. Vérté si-Hegyek; a'ii vero, qui in occasum cum inclinatione in Meridiem procurrunt, Bakony , vel BakonyHlegyek nominantur. Loca tam inter hos, quam inter illos, e prope utrosque sita, praesertim qua parte ad interrumpentem illam vallem accedunt, tum praecipue, quae in hac ipsa posita sunt, a terrae motibus maxime affecta sunt. Hanc itaque regionem exactius describere interest. a) Vértesienses montes inde a Csákvár ultra Csákberény feie in occasum cum inclinatione in meridiem decurrunt*, hinc autem juxta vallem Mo- orensem in Septemtrionem reflectuntur, aliquantum in occasum inclinati, tota hac extensione in catenam conjuncti, quae nonnisi ultra Csák vár perangustam vallem viae concadit locum. Hi altitudine spectata ad minores quidem referendi sunt ; Nihilominus tamen latere australi praecipitem , rupe« strem , sylvis denudatam exhibent declivitatem , quae, circum Csákberény fere in semicirculum curvata , pene tota hac extensione vallibus non profundis , velut amplis sulcis, divisa in summitate plura ostendit culmina. Nec alia est facies lateris illius, quod a crure memorati semicirculi, in meridiem porrecto , usque pagum Csóka, vel, ut alii nominant, Csókakő in Boream reflectitur. Hic autem montium istorum catena valle angusta, et profunda, quam Diösvölgy-útya appellant, non interrumpitur quidem, sed inciditur ita, ut rupes, proprie Csókakő dicta , quae rudera arcis Gsóka- vár gerit, omnino separetur. -Rupi huic, quae la*> tere memoratam vallem spectante, fere ad perpendiculum abrupta horret , contiguus est altius asour- gens mons Csóka, qui quidem latere valli Moorensi ob«
