Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1958

Index

— 1 — 1958. FŐEGYHÁZMEGYEI HIVATALOS KÖZLEMÉNYEK Nr. 100/1958. I Vota archiepiscopi in capite növi anni Sollemne est nobis in iimine novi anni eos elapsi anni eventus paucis verbis resumere, qui digni sane sunt, ut memoriae posteritatis tradantur. Praeterea libet ea proponere média, quae salutem gregis curae nostrae concrediti efficaciter promovere videntur. Tali sub respectu cum gaudio referre festino in űrbe mea residentiali ecclesiam cathedralem et palatium aeppale, quae inter egregia artis monumenta patriae nostrae numerantur atque decursu annorum in turribus, muris ac tectis notabilia detrimenta acceperant, partim subsidio a republica accepto, partim tributis fidelium restituta esse atque hodie in novo ornatu fulgere. Item meminisse juvat, ecclesiam paroecialem in Tázlár Alsótelep, cuius lapis primarius ante sexennium depositus est, mense Octobri benedictam esse post superatas difficultates atque usui fidelium traditam, qui benedictioni ingenti numero interfuere, hymnum Ambrosianum uno ore cantantes, quod Deus, quem coeli capere non possunt, in medio ipsorum habitaculum sibi praeparavit. Officii mei esse duco, fidelibus, qui suos obulos hunc in finem tam large obtulerant, curato pro indefesso laboré, sacerdotibus pro sacris litatis, oblatoribus etiam in regnis exteris, heic grates referre ea cum ferventi precatione, ut miserens Salvator pro oblationibus cunctis centies retribuat. Quod. vero spirituálém fidelium curam attinet, adnotasse juvat, in urbe mea residentiali anni labentis mense Decembri per integram hebdomadem missiones populares esse celebratas, quibus fideles sat notabili numere interfuisse vidimus. Faxit Deus, ut verbi divini semen tam diligenter dispersum in cordibus fidelium alte radices figat et rore gratiae coelestis in pectora large descendente, uberes fructus maturet in futurum. Perpensis incrementis spiritualibus, quae sacrarum missionum et devotionum triduanarum nexu exuberare solent in cordibus fidelium, paterne hortamur sacrorum curiones, ut decursu anni labentis, centesimi, ex quo admirabilis Virgo in specu Lapurdensi apparuit, missiones populares ac devotiones triduanas instituere minimé cunctentur. Nunc demum paucis meminisse juvat trigesimi anni, ex quo divina Providentia ita disponente munus angelicis humeris formidandum, dignitatem scilicet episcopalem suscepimus. Anno labenti, trigesimo nempe anno susceptae hujus dignitatis, duas praesertim res inculcare intendő, quarum exercitio spero fore, ut vita spirituális fidelium haud mediocre incrementum accipiat. / Primo loco venlt rosarii Marialis frequens ac devota recitatio per totius anni decursum, praesertim vero mense Octobri, quem precandi modum beata Virgo in suis apparitionibus benigno nutu iterata vice approbavit. In votis omnino habeo, ut dilectam hanc precandi formulám non solum in ecclesiis, sed etiam in sanctuario familiae exerceatis, quo vitae familiaris tot malis labefactatae integritás iterum restituatur. Laudabilis enim semper consuetudo fűit, in trepidis rebus ad Mariam confugere et in materna eius bonitate conquiescere. Revera primaevae labis expers Virgo magna apud Filium potestate gaudet, Ipsique jucundum sane est fideles, suam flagitantes opem, juvare et consolari. Optamus praeterea cantum religiosum popularem, lingua vulgari conceptum exerceri, cuius usum congruentem etiam Sua Sanctitas Pius PP. XII. in suis Encyclicis (Musicae Sacrae) nuper editis enixe commendavit. Eiusmodi enim cantus „in sacris non sollemniter celebratis mirum in modum iuvare possunt, ut christifideles Sancto Sacrificio non tantum ut muti et quasi inertes spectatores assistant, sed sacram actionem mente et voce comitantes suam pietatem cum sacerdotis precibus conjungant". Quare valde hortamur omnes, qui in cura animarum insudant, ut cantum huiusmodi popularem, qui sua innata vi trahit fideles in ecclesiam, omni cura fovere ac promovere meminerint. Pergratum mihi facient omnes animarum pastores, qui anno trigesimo ordinationis meae episcopalis devotam rosarii Marialis precationem, necnon cantus popularis usum indefesso laboré promovere studebunt. Quibus praemissis enixe oro cunctos sacerdotes et fideles meos, ut pro me benignum Salvatorem quotidie precari ne omittant. Invicem promitto me pro ipsis quotidie oraturum, ut clemens Salvator noster ipsos suaque bene qoepta sua divina gratia prosequatur. Insuper primo anni nascentis die cunctis fausta quaeque ominans, amanter tribuo praesuleam benedictionem. Colocae, die 1 Januarii 1958. 204/1958. sz. Böjti fegyelem. A tavaly 252/1957. sz. a. (Circ. 1957. pg. 3.) közölt böjti fegyelem az 1958-as évre is érvényes azzal a változással, hogy a szigorú böjti napok közül Nagyboldogasszony vigiliáján megszűnt a böjt és helyette Szeplőtelen Fogantatás ünnepe előtti napon, december 7-én, van a szigorú böjti nap, amint azt 2á64/57. sz. a. (Circ. 1957. pg. 21.), illetve 3672/57. sz. a. (Circ. 1957. pg. 33.) közöltem. Tekintettel azonban arra, hogy ebben az évben ez a nap vasárnapra esik, folyó évben nincs