Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1936

2 — Nr. 123. Themata theologica >roponuntur pro clero curato. insíiluta est ad Máriagyüd, ubi celebre exstaí fanum honoribus B. Mariac Virginis dicaíum. Ad istam peregrinationem numerosae fidclium turmae e dissiíis etiam regionibus confluxerunt, uí Deiparam Virginem Nobiscum venerarentur eiusque maternae proíectioni se, suosque commendarent. Dum isios anni elepsi eventus animo revolvimus, in gcnua prolapsi imis ex praecordiis Divinae Bonitati grates referimus, quod Nobis absquc ullis merifis iterum occasionem praebuerit Nostram, gregisque Nobis concrediti saluíem promovere atque dignitatis episcopalis onus per sex lustra portare. In capite nascentis anni ferventes exhibemus preces, ut gratia divina confortaíi et benevolentia proíecti in via salutis absque formidine procedamus, fidelesque, qui per Nos evangelicae docfrinae lumen exspectant, ad veritatis fontem securi pervenire possint. Quem in finem vobis, dilecti confratres, atque fidelibus curae vestrae pastorali concreditis, in signum paternae dilectionis benedictionem praesuleam amanter impertimus. Venerabili et honorabili clero curato pro anno currenti sequentia themata theologica elucubranda proponuntur. Semestri I. 1. E Studio Biblico N. T. Explicentur textus quattuor evangeliorum, in quibus caritas Christi erga parvulos describitur. [Mtth. 18, 2-6.; 18, 10.; 19, 13-15.; 21, 15—17.; Mc. 9, 55-36.; 9, 41-47.; 10, 13—16; Lc. 9, 46-48.; 17, 1-2.; 18, 15-17.; 25, 28 - 29.; Joan. 6, 9.] 2. E theologia fundamentali. a) Incumbit omnibus hominibus obligatio morális revelationem divinam inquirendi et amplectendi. b) Romani Pontifices sunt successores Petri in primatu jure divino. 3. E Theologia Dogmatica. Explicetur, in quo consistat redemptio a Christo facfa. Semestri II. 1. E Theologia Morali. Petrus et Paulus disputant de liceitate belli. Petrus tuetur sententiam, quae iustum iudicat bellum, a) cum in regno proprio incolarum continuo crescens multitudo amplius honeste sustentari nequeat. Tali casu videtur iusta occupatio etiam cruenta territorii a populo alieno possessi. b) A fortiori putat Petrus bellum inferri posse offensivum, si fines coloniae >. transmarinae gentis Europaeae a populo finitimo barbaro saepius impetantur ita, ut pacifica eiusdem coloniae possessio facta sit impossibilis. c) Immo gentes barbarae, si resistant, étiam artnis cogendae videntur ad culturam humanam assumeridam. — Paulus econtra harum rationum pondus non admittit. Immo affirmare audet lemporibus nostris nullum bellum offensivum esse posse liciíum, nam a) evolutio artis technicae nunc temporis tam enormis est et inaudita praesertim in fabricandis armis crude- * lissimis, aeroplanis, venenis efficacissimis, aliisque machinis ad atrocissime occidendum et totas regiones in ictu oculi delendurn aptissimis, ut mediorum horurn applicatio simpliciter et in se mala videatur; b) et hoc eo magis tenendum, quia constituta societate gentium, haec tamquam supremum et auctorilativum tribunal omnia omnium populorum negotia excluso bello dirimere valet. Quaerilur: a) quae sint condiciones ad iustum bellum requisitae? b) quid de rationibus Petri et Pauli tenendum ? 2. E Jure Canonico. Duo parochi nostrae Archidioecesis colloquuntur inter se. Tiius parochus narral, latifundium, cui ius paíronalus suae paroeciae adnexum est, in possessionem cuiusdam iudaei devenisse et novo possessori, de iuribus et obligationibus patronorum sciscitanti, se respondisse: secundum ius Canonicum iudaeum inhabilem esse iuris patronatus, ergo neque iura, neque obligationes patronorum habere. Valerianus parochus addit, se similem casum habere. Familia enim, cui competebat ius patronatus suae paroeciae, extincta est et novus heres, qui est Helveticae confessionis, de iure patronatus eum interrogavit. Dicit se respondisse: familia exlincta, extinclum fuisse etiam ius patronatus; ceteroquin nóvum heredem, ut haereticum, non esse habilem iuris patronatus. Quomodo diiudicandus est casus duplex secundum principia Iuris Canonici de iure patronorum in genere et in Hungaria. 3. A Lelkipásztorkodástanból. Katolikus, vegyes szertartású, vegyes vallású és akatolikus szülőktől származó kisdedek keresztelésére vonatkozó előírások. (Cf. C. J. C. 770., 756., 98., 2319. és 750-751. can. és Mihályfi: Az emberek megszentelése 48—49. old.) *