Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1923

Tárgymutató

— 35 — • Capul IX. De examine lestium sep­timae manus. probiíate, et praesertim de veracitate circa rem deductam in controversiam (Can. 1975, § 1). 59. Testimonium septimae manus, ut ipsa denominatio innuit, seplcm tesfibus ex utraque parte inductis, hoc est septem ab una et septem ab altéra, constare debet. Quod si tot testes haberi nequeant, sufficere poterunt pauciores; ratio tamen in actis referenda est, cur septe­narius numerus haberi non potuerit. 60. § 1. Testimonium septimae manus est argumentum credibilitatis, quod robur addit depositionibus coniugum, sed vim plenae pro­bationis non obtinet, nisi aliis adminiculis aut argumentis fulciatur (Can. 1975, § 2). § 2. Testes septimae manus, quatenus sunt de credibilitate, eo maiorem sibi conciliant fidem, quo potiora habent documenta de sua probitate. Habendi sunt auíem quasi testes de scientia, et hinc maximam faciunt fidem, cum referunt se ex coniugibus aut ex proximioribus parentibus, tempore non suspecto (ut infra, n. 70), didicisse matrimonium mansisse inconsum­matum. 61. Testibus septimae manus iudex alios testes ex officio adiungere potest, imo debet, quando scilicet testes septimae manus vei a parte non inducantur, vei tres tantum aut qua­tuor inducantur, vei ad rei veritatem illustran­dam, etsi septem vei plures ab utraque parte producantur, insufficientes sint. 62. Inductio testium ex offício non est praetermittenda, cum ex actorum instructione ediscitur, alias adesse personas de re contro­versa edoctas, vei quae alio modo utilem atte­stationem reddere valent. 65. § 1. Si partes, aut earum altéra, pe­tant sibi pandi nomina testium ab adversa parte aut ex offício productorum, iudex, audito vin­culi defensore, excluso quovis periculo corrupti­onis aut collusionis, et nisi aliquod obstet im­pedimentum, id indulgere valet suo decreto, quod in actis referri debet. § 2. Iudicis tamen est differre, prouti ca­sus ferat, nominum publicationem, postquam testes suam reddiderint attestationem. 64. § 1. Argumentum ex corporis mulieris inspectione deductum, per se, semper requiritur, nisi ex adiunctis inutile evidenter appareat (Can. 1976; cf. infra, sub n. 85), vei aliunde haberi non possit, prouti si mulier sit vidua aut corrupta. § 2. Quod si pars, non obstante iudicis decreto, absolute renuat inspectioni se subiicere, ex gdiunctis aestimandum erit cuinam causae attribuenda sit haec recusatio; et utrum huius probationis defectui suppleri debeat per alia argumenta seu probationes. 65. Praeter argumentum physicum, quod natum est complere probationem per partium confessionem et per testes septimae manus aliosque testes exhibitam, adsunt quoque argu­menta et adminicula ; et argumentis accensemus documenta ; adminiculis, indicia et praesump­tiontes. • 66. Inchoatur horum testium examen ab iis qui inducti sunt a parte oratrice, et quidem a parentibus proximioribus, qui praesumuntur magis instructi, postea audiantur extranei, uti famuli et viciniores, si qui sint. Hic ordo tamen in auditione testium non est necessario ser­vandus, et integrum est iudici unum alteri prae­ferre. Si quis testis inductus obierit, vei in iudi­cium non comparuerit, servetur n. 26; si vero eo, ubi tribunal adunatur, se conferre non possit, audiatur iuxta normás nn. 25 et 24. 67. In his testibus examinandis iudex, delato iureiurando et factis interrogationibus generalibus, testi proponat interrogationes sibi a vinculi defensore tradendas clausas et obsig­natas, quae esse poterunt uti habentur in Appen­dice, specimine n. XXVII. 68. § 1. Antequam testis dimittatur, ei le­gendae sunt responsiones factae a coniuge qui eum uti testem produxit, ut dicat utrum asserta in attestatione veritati respondere censeat el fide digna habeat. § 2. Si iudici non videatur opportunum aut non expedire integram depositionem legere, vei quia ea refert quae verosimiliter coniux non vult testibus nota fieri, vei quia periculum su­besse potest collusionis, ex parte legere valet. vei etiam nullimode legere, salva eiusdem iudi­cis facultate proponendi appositas interrogati­ones ex offício, vei curandi ut a defensore vin­culi opportunae contestationes fiant in interro­gatorio ab eodem de more concinnando, firmc praescripto n. 47. 69. Expleto examine, legitur testi integra depositio, rogatur an menti suae plene respon­deat, et, vei habito responso affirmante vei fac­tis expetitis emendationibus aut additamenfis el praestito duplici iureiurando, iuxta n. 46, sub­scribit ipse, et cum eo subscribunt iudex, defen­sor vinculi et actuarius. 70. In his testibus excutiendis, maximé curandum est, ut si quid protulerint causae meritum directe attingens, semper ab eis exqui­ratur unde, quomodo, quando haec didicerint, ut pateat an tempore non suspecto ea cognita habuerint (Can. 1774). Causam enim valde iu­vant partium confessiones extraiudiciales tem­pore non suspecto prolatae; eo nempe tempore, quando de hac quaestione introducenda ne cogi­tabatur quidem, nec aliae suberant rationes veri­tatem occultandi aut falsum proferendi. 71. § 1. Cum proprium sit testimonii sep­timae manus ut sit argumentum credibilitatis (Can. 1975, § 2), quoties alios testes inducere praestat ad complendam probationem, hi de scientia magis quam de credibilitate sint oportet. § 2. Hi producuntur vei ex offício a iu­dice, audito vinculi defensore, aut hoc instanté; vei ad instantiam partium. 72. Quoties prudenter timeatur collusio inter partes, aut inter testes septimae manus et partém producenteni, vei ipsum testimonium septimae manus insufficiens habeatur, nisi aliis argumentis aliunde veritas evincatur, citandi sunt testes ex offício. 75. Quod si argumentum physicum impo­tentiam neque probet neque excludat, aut physi­cam mulieris integritatem non adesse arguat, sed non excludat laesiones potuisse aliunde oriri quam ex naturali matrimonii usu, tunc ex­i i i í i t ! 1 1 i 1 1 1 » [ Caput X. De testibus, praeter alios septimae ma­nus, ad ins­tantiam par­tium vei ex officio a iu­dice indu­cendis.

Next

/
Oldalképek
Tartalom