Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1907

Index

— 92 — bus fit sub unica conclusione, nisi alia commemoratio sub distincta conclusione sit facienda, cui in hoc casu adjungitur. (S. R. C. 16. Febr. 1737, n. 2327, 1.) VIII. Diebus, quibus licet celebrare Missas votivas, valde convenit celebrare missam votivam de SS. Sacramento, quae habetur in ordine Missarum votivarum; Il-a Oratio erit diei currentis, Ill-a, quae 2-do loco ponitur in Directorio, dein, si forte plures aliae orationes sunt dicendae, e. g. vigiliae, simplicis, feriae, Adventus etc. — Omittitur Glória et Credo, dicitur Prae­fatio de Nativ. Dom., Benedicamus Bomino, Evang. s. Joannis in fine. (üecr. U. et O. 1852.) Missa votiva permittitur in semidupli­cibus, simplicibus et feriis. Prohibetur: in omnibus duplicibus et dominicis, infra octavas Epiphaniae, Pascha­tis, Pentecostes, Corporis Chti et Nativ. Dom.; feria IV. Cinerum, tota hebdomada sancta; in vigiliis Epiph. Pentec. et Nativ. Dom. et in commem. 0. F. Defunct. IX. Omnes oculorum elevationes et capitis inclinationes, quae alias ad crucem diriguntur, etiam infra evangelium, ad SS. Sacramentum tamquam objectum dignius dirigendae sunt. Item in evangelio s. Joan­nis ad Verbum earo factum est sacerdos ge­nuílectit versus SS. Sacramentum. Quod pariter facit in quacumque aha simili oc­casione, in qua genuflectendum est sive in cornu evangelii sive in cornu epistolae. (S. R. C. 30. Nov. 1895, n. 3875, 4.) III. DE REPOSITIONE SS. SACRA MENTI. I. Repositio hora 6. vespertina incipia­tur; triplici vice de more pulsentur cam­panae ad commonendum populum. II. Sacerdos superpelliceo, stóla et plu­viali indutus accedit ad altare et in piano ante altare utrumque genu fiectat, mox erectus et in infimo gradu altaris genufle­ctens incipit preces scl. Litanias de SS. No­mine Jesu, una cum populo lingua verna­cula recitans. III. Finitis Litaniis, adjectaque oratione de SSmo Nomine adhuc genufiectendo per­sistens intonat Tantum ergo, quo intonato caput profunde inclinat usque ad secundum versum inclusive ad verbum cernui, mox intonato Genitori, erectus absque benedi­ctione incensum ponit et genufiexus ter Sa­cramentum adolet, incensatione facta sub­ditur y. Panem de coelo cum oratione Beus, qui nobis sub brevi conclusione. (S. R. C. 29. Mart. 1851. n. 2986, 6. et Inst. Clem. XXXI.) IV. His expletis Celebrans imposito sibi velo humerali et quidem semper albi colo­ris, ascendit ad altare sublevatoque SS. Sa­cramento de eminentiori throno, manibus velo humerali tectis benedictionem populo impertitur. V. In benedicendo populum cum SS. Sacramento celebrans nihil dicere, cantores et musici nihil quoque canere interim de­bent non obstante quacunque contraria con­suetudine. (S. R. C. 26. Mart. 1859.) VI. Data benedictione Celebrans depo­nit ostensorium super corporale in médium altaris et descendens in plánum deposito­que velo humerali ter SS. Sacramentum incensat. Finita incensatione recitat preces jaculatorias, a populo repetendas, prout in Circ. Litt. a. 1894. sub Nr. 1163. publica­tum fűit. Postea surgens ad altare ascen­dit, flectit unico genu et SS. Sacramentum deponit in tabernaculum: sicque finitur adoratio. Coloczae die 1-a Septembris 1907. Julius m. p. archiepiscopus.

Next

/
Oldalképek
Tartalom