Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1905

Index

— 22 — Nr. 793. Dubia de genuflexionibus ante altare ubi missa est inter consecrationem et communionem. Hodiernus canonicus caeremoniarum magister ecclesiae metropolitanae Rhemensis, de consensu sui Emi Archiepiscopi, sequentia dubia Sacrorum Rituum Congregationi, pro opportuna declaratione, humillime proposuit, videlicet: I. Utrum canonici ante altaria, in quo Missa celebratur, transeuntes a consecratione usque ad communionem, genuttexionem duplicem, nempe utroque genu, efticere debeant, an genu dexterum tantum usque in terram tlectere ? II. Utrum idem modus genuflectendi servari etiam debeat a quolibet sacerdote qui, sive ad altare procedit Missam celebraturus, sive redit celebrata Missa, transit ante aliud altare, in quo tunc Missa celebratur et est inter consecrationem et communionem ? III. Utrum eodem modo genuflectere debeant ceroferarii, qui ab altari discedunt post consecrationem, cum intorticia in sacristiam referunt et cum statim ad loca sua prope altare redeunt? Et Sacra eadem Rituum Congregatio ad relationem subscripti Secretarii, exquisito voto Commissionis Liturgicae omnibusque sedulo perpensis, rescribendum censuit: Ad I. „Negatíve ad prímám partém,, affirmative ad secundum Ad II. „Negatíve et servantur Rubricae de ritu celebrandí tit. II. n. 1 Ad III. „Genuflectant unico genu." Atque ita rescripsit, die 20. 1904. — S. Card. CRETONI, Praef. L. f S. — f D. PANICI, Archiep. Laodicen., Secret. Coloczae, die 19. Febr. 1905. DECRETUM SUPER ORATORIIS SEMIPUBLICIS. Nr. 791. De oratoriis semipublicis. A sacra Rituum Congregatione saepe postulatum est, quaenam Oratoria ceu semipublica habenda sint. Constat porro Oratoria publica ea esse, quae auctoritate Ordinarii ad publicum Dei cultum perpetuo dedicata, benedicta, vei etiam solemniter consecrata, januam habent in via, vei liberum a publica via tidelibus universim pandunt ingressum. Privata e contra stricto sensu dicuntur Oratoria, quae in privatis aedibus in commodum alicujus personae, vei familiae ex Indultu Sanctae Sedis erecta sunt. Quae médium inter haec duo locum tenent, ut nomen ipsum indicat, Oratoria semipublica sunt et vocantur. Ut autem quaelibet ambiguitas circa haec Oratoria amoveatur, Sanctissimus Dominus Noster Leo Papa XIII. ex Sacrorum Rituum Congregationis consulto, statuit et declaravit: Oratoria semipublica ea esse, quae etsi in loco quodammodo privato, vei non absolute publico, auctoritate Ordinarii erecta sunt, commodo tamen, non Fidelium omnium nec privatae tantum personae aut familiae, sed alicujus communitatis vei personarum coetus inserviunt. In his, sicut auctoritate Ordinarii sacrosanctum Missae sacrificium offeri potest, ita omnes, qui eidem intersunt, praecepto audiendi Sacrum satisfacere valent. Hujus generis Oratoria sunt, quae pertinent ad Seminaria et Collegia ecclesiastica, ad pia Instituta et Societates votorum simplicium, aliasque Communitates sub regula sive statutis saltem ab Ordinario approbatis, ad Domus spirituális exercitiis addictas, ad Convictus et Hospitia juventuti litteris, scientiis aut artibus instituendae destinata, ad Nosocomia, Orphanotrophia nec non ad Arces et Carceres atque similia