Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1898

Index

— 5 — II. URBIS ET ORBIS. Cum alias s. m. Benedictus XI\

7. ad frequentes Episeoporum Pontifíciae ditionis querelas gravioribns abusibus, qui bacchanalium tempore irrepserant, opportuno remedio occurrere conoupiverit, perspexeritque in aliqnibus eeclesiis salntari consilio institutam esse sanctissimi Eucharistiae Sacramenti expositionem per tres dies sive in hebdomada Septuagesiraae, sive in altéra Sexagesimae, aut Quinquagesimae ante diem Cinerum ad hoc praecipue ne fideles tempore tentationis a via Domini recederent, et in praedictis ecclesiis pie orantes divina impetrarent auxilia, umversis utriusque sexus Ohristifidelibus confessis et sacra Communione refectis, qui easdem ecclesias in quibus Venerabilis expositio sive in uno, sive in singulis praedictis triduis fieret. devote visitarent, indulgentiam plenariam misericorditer concessit et indulsit; hinc Sanctissimus Dominus Noster Olemens Divina Providentia PP. XIII. sedulo recogitans, praefatam Augustissimi Sacramenti expositionem plurimum liisce diebus profuisse, ac deinceps fore profuturam, eamdem plenariam indulgentiam ad quascumque catliolici orbis ecclesias ubicumque locorum existentes, ubi Venerabilis expositio sive in hebdomada Septuagesimae, sive Sexagesimae, aut Quinquegesimae, sive in singulis praedictis hebdomadis per tres dies, atque etiam si tantummodo in feria V. infra liebdomadam Sexagesimae peragatur, ex uberi pontificiae charitatis fonté benignissime extendit. Dátum Romae ex Secretaria Sacrae Congregationis Indulg. die 23. Julii 1765. N. Oard. ANTONELLUS Praef. S. BORGIA, Sac. Congr. Indulg. Secret. Budapestini, die 28. Januarii, 1898. Ordinibus meis circularibus de dato 28. Oct. 1897. sub nro 4770. provocavi RD. animarum curatores, ut in aliqnibus recursibus referre meminerint: an et in quantum dispensatio sit urgens ? Multi abinde exhibiti sünt libelli supplices; quintamen praefatae provocationi respondissent. Unde patet, ordines illos a quibusdam aut non bene intellectos, aut oblivioni datos fuisse. Itaque ad evitandas tam frequentes suppletorias sciscitationes denuo enuntiare cogor. quae sequuntur: Quoties consanguinitas vei affinitas inter oratores intercedens gradum I. aut II. attingit, in illis casibus facultas mihi, respective Yicario meo Generáli, delegata tali cum clausula restricta obtingit, ut dispensationem impertiri non valeam, nisi casus sit ita urgens, nt absque gravis mali periculo ad S. Sedem Apostolicam recursus fieri nequeat, seu reeurrendi tempus non suppetat. Itaque si agatur de dispensatione a) in II. consanguinitatis gradu sive puro sive quomodocumque mixto, b) in I. vei II. affinitatis gradu sive puro sive quomodocumque mixto: tunc in recursu pro tali dispensatione mihi substernendo id quoque post allatas causas canonicas explicandum est: ad qualem terminum dispensatio praesto sit o p o r t e a t ? seu quanto tempore dispensatio absque gravis mali periculo expectari possit? an et quare ultra terminum allatum dispensationem di ff erre periculosum sit? Inde demum potero videre: utrum tempus ad S. Sedem ApostoLITT. CIRC. 1898. 2 Nr. 504. Iadnlgentia pro tempore expositionis Sanetissinii Sanramenti ante diem Cinerum. Nr. 509. Iterum de recursibus pro quibusdam rlispen. raatrimonialibus.