Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1889

Index

mus. Sed vicissim pia preeandi consuetudine nihil est ad alendam augendamque fidem aptius. Cuius quidem virtutis, in plerisque delnlitatae, in multis extinctae, apparet quanta sit hoc tempore necessitas. Illa enim est maximé, unde non niodo vitae privatorum petenda correctio est, sed etiam earum remin judieium expectandum, quarum conflietio qnietas et seeuras esse civitates 11011 sinit. 8i aestuat multitudo imraodicae libertatis siti, si erumpunt undique prolet;irioruin minaces fremitus, si inlmmana beatiorum cupiditas numquam se satis consecutam putat, et si qnae sünt alia generis eiusdem incommoda, bis profecto, qnod alias uberius exposuimus, nihil subvenire melius aut certius, quam fides christiana, potest. Locus admonet, ad vos cogitationem orationemque convertere, quotquot Deus ad sua dispensanda mysteria, ooliata divinitus potestate, adiutores adscivit. Si caussae inda­gantar privatae publicaeque salutis, dubitandum non est, vitára moresque clericorum posse plurimum in utramque partéin. — Meminerint igitur, se hicem mundi a Iesn Christo appel­latos, (juod luminis instar universum orbem illustrantis, sacerdotis animam splendescere oportet. Lumen doctrinae, neque illud vulgare in sacerdote requiritur, quia munéris eius est implere sapientia ceteros, evellere errores, ducem esse multitudinis per itinera vitae ancipitia et lubrica. In primis autem vitae innocentiara cornitem doctrina desiderat. prae­sertirn quod in eraendatione hoininum longe plus exemplo, quam peroratione proficitur. Luceat lux vestra coram hominibits ut videant opera vestra hona. -) Cuius divinae sententiae ea profecto vis est, talern esse in sacerdotibus perfectioneni oportere absolutionemque virtutis, ut se tamquam speculuin praebere intuentibus queant. Nihil est, quod cdios magis ad pietatem et Bei cidtum assidue instruat, quam eorum vita et exemplum, qui se divino ministerio dedicarunt: cum enim a rebus saeculi in altiorem sublati locum conspiciantur, in eos tamquam in specidum reliqui oculos coniiciunt, ex eisque sumunt, quod imitentur. A) Quare si oranes lioraines caveant vigilanter opertet, ne ad vitiorurn sc-opulos adhaerescant, neu consectentur res caducas appetitione nimia, apparet quanto id efficere sacerdotes religiosius et constanlius debeant. — Nisi quod nec satis est non servire cupiditatibus : illud etiam sanctitudo digni­tatis postulat ut sibimetipsis acriter imperare assueseant, itemque oranes anirai vires, praesertim intelligentiam ac voluntatem, quae summum in liomine obtinent locum, in obsequium Christi cogere. Qui relinquere universa disponis, te quoque inter relinquenda connu­merare mementó, imo maximé et principaliter abnega temetipsum. 4) Soluto ac liberó ab omni eupidine animo, tum denique alacre et generosum studium concipient salutis alienae, sine quo nec satis consulerent snae. Unus érit de subditis quaestus, una pompa, unaque vohqrtas, si qiwmodo possentparare plebem plebem perfectam. Id omnibus satagent etiam multa contritione cordis et corporis, in laboré et aerumna. in fame et siti, in frigore et nuditate. 5) Cuiusmodi S. Io. Crysosc. De Sac. 1. 3. c. I. 2) Matth. V. 16. 3) Conc. Trid. Sess. XXII. c. I. de Ref. 4) S. Bemard. Declam. c. I. 5) Id. Lib. IV. de Consid. c. 2

Next

/
Oldalképek
Tartalom