Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1886

Index

— 27 JSpí rítus ille charitatís. quo divinus Salvator corda hominum imbuturus in hanc torram descendít doduitque omnes sine exceptione homines ejusdem Patris coelestis filios. oinni proin cuni dilectionis affectu amplectendos esse. — exemplűm iteni Sanctae Matris Eccesíae, fidelissimae dootrinarum Jesu Ohristi depositariae hunfc charitatís spiritum totis visceribus foventis et commendantis, ipsoque solemnissimo Parasceves die memoriaemortisChristisacro pro perfidis etiam Dominicae Crucis hostibus publíce orantis,— variae tandem eivilitatis. amicitiae et cognationis necessitudines naturalia qnaedanj propensionis et indulgentiae sensa in aniinis nostris exeitantes: haec omnia, inquain, vei lementi nos saepe stimnlo iinpellunt, nt hominibus propria aut majorum suorum culpa extra veritatis unice salvificae tramites errantibus sive vivis sive fato functis certa quaedani charitatís chrístianae obseqnia exliibeamus. Ast, (hun liaee agimus, sollicite nos cavere oportet, ne talequid sive dictís sive factis admittamus, quo ipsuni etiam fidei errorem ab ejusmodi hominibus professnm quőquő modó probemus aut probare videamur. Quod certe facerenius, si v. gr. in illorum corporibus sepulchro tradendis eosdem sacros ritus adliiberemus, quibus S. Mater Koclesia in jnstis fidelium suorum funebribus persolvendis utitur. (|iiique e parte defunoti vinculum unioiiis ecclesiasticae usque ad ultimum vitae halitum perdurasse et exposcunt et testantur. His rite pensatis nemini minim videbitur nuperrime haud paucos tmn ecclesiastici tum civilis status viros propterea non modicum offensos fuisse. (juod in frequenti qnodam Arehidioecesis meae oppido exuviae viri acatholici, (iujus secus optime erga nos aífecti et multis titulis nobis ehari apostasia olim surnmo dolore cor nostrum affeoerat, contra ecclesiastioarum legum diotamen ritibus solennibus ad populum oatholicum (Bonfundendiun aptis tumulo illatae fuerint. Haud recte quidem talia agentes auctoritate Rituális dioecesani se tnerentur; quum in libro liocoe liturgico expresse cautum sit.ne in sepultura haeretieoruin, oeu civilis dumtaxat honestatis oflicio, talia agantur. quae quőquö modó sacrani functionem-saperent, quum porro neo consuetudo in hac Archi-dioecesi ab olim vigens in similibus casibus ullam. praeter solum superpellíceum, vestem sacram adhiberi admiserit. Ad omnem autern ambiguitatis occasionem pro futuris temporibus tollendam iam nunc signiflco, quod totum hoo antiqui Rituális dioecesani caput. cui titulus : „Comitiva cadaverum Haeretieoruin" in novo Rituali Provinciáé Colocensis, quod jam paratum, ubi a cunctis etiam Reverendissimis rneis Suffraganeis Episcopis plene probatum fuerit, luci publicae dabitur. omissum sit, proin et jam nunc quoque ceu extra vigorein positnm considerandum veniat, — et quidem sequentibus e rationibus: a) Modus sepeliendi, qui dicto Capite indultus fuerat. jam Concilium Provinciáié Ooloczae anno 1863. celebratum rejecerat, (Actorum tit. VII. cap. III.) post expositam de communione cum acatholicis doctrinam ecclesiasticam sequentia statuens: „Ex his jam satis „intelligent Ecclesiae ministri, quanta sollicitudine oporteat eos, in quos dicente Concilio Tri„dentino tamquam in speculum reliqui oculos conjiciunt, ex iisque sumunt, quod imitentur, LITT. CIRC. 188Ö. 5 Nr. 180. De modo sepulturae haeretieoruni.