Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1881

Index

novis iterurn amarisque querelis annunciat violentias in regno Sedis Potri glória donato contra Ecclesiam et Ministros eius, catholicum scholarum genium, s. peculia et temporalia propagandae fidei salutiferae adminicula damnandö ausu, pessimá rapinft cominissas, — et impietatem falsasque doctrinas in sacro Italiae solo vesanö ardore propagatas. Sed nec spes illa, quarn sancto pacis studio et assiduis optiini Pontificis conaminibus in reddendam Grermaniae religiosam pacein iutentis alligare amavimus, successu probata est. Etsi enimvero gravissima mala et pericula, e conculcatis S. Ecclesiae catholicarimque conscientiarum iuribus et postulatis pro ipso statu civili necessario orta, suinmos in Imperio illo viros urserint, ut a pristina atrociori leguni rei catholicae iniustissime infestaruta exsecutione ad leniorem praxim transeant : nec tamen iniquae illae leges sive sublatae sunt, sive contra duriorera earuiu in plurimis punctis adplicationera, maioresque pro faturo persecutiones salya stat Ecclesia. Ut denique de ipsa patria nostra loquamur : in hac etiam — inauditö hucduiü modO — quies et pax religiosa, queis sub apostolica optimorum Regum gubernatioue — magis ac in plurimis Europae Regnis — frui licuit, nonnihil turbatae apparent iufausta lege, per nos ipsö iam rogationis suae tempore gravius sed incassum oppugnata, nec magis fausta eius applicatione, vi cuius Sacri Curiones circa proles e mixtae religionis matrimonio ortas pastorali et sacerdotali sua missione iuxta religionis et conscientiae vocem defuncti aute tribunalia ducuntur, mulctis pecuniariis personalisque reclusionis poeníl feriendi. Spes quidem adest fore, Yiros optimae voluntatis ad clavum Reipublicae sedentes visis pessimis infelicis legis pro pace incolarum et ipsius publicae gubernationis bono sequelis, per nos etiam ore scriptóque indefesse insistentes omni ex parte illustratis, modum, quein serio quaerere videntur, inventuros esse, quö malo praesenti medeantur; unum tamen nec hoc nec aliis — intentatarum novarum quarumdam legum genio christiano infestarum — respectibus ignorare licet: seriis scilicet sollicitudinibus ansam jam praebitam esse , gravius in dies evadere ministerium nostruin, sanctaeque vocationis et conscientiae nöstrae monito nos vehementius impelli, ut ad Dominum fortém Adiutorem nostrum opem quaesituri ardentius convertamur, — sed et in nobis ipsis vires spintuales acuentes arma ad debellandum mala, quae Ecclesiae et christianae vitae fidelium instant, paremus. Quamvis enim non desiut saepe in summis Reipublicae Civilis regionibus nobis propitiae voluutates : neque tamen hae — etiam duin in optima inteudunt — sine nobis prudentique et zelosil nostra actione scopis Ecclesiae deservient; — dum autem minus faventer operantur, pláne nobis solis defendendorum commodorum Ecclesiae, tutandae fidelium salutis curas et labores relinquunt; — ut taceam de iis conatibus, qui nostrae doctrinae, nostro bono directe adversantes, omnem nostram sollicitudinem et strenuam actionem ad successus eorum frustraudos vei saltim tenuandos imperiose provocant. Omnipotens quidem populorum et Regnantium sicut et S. Ecclesiae Domiuus, qui divina manu ducit ad salutem genus humánum, cunctis etiam, quae Ecclesiae instare monuimus, malis olim certo medebitur, adiutoriöque suö meliorem praeparabit et adducet rerum conditionem.