Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1878

Index

— 114 —' „Districte praecipit" sacerdotibus ConciliumLateranenselV. „in virtute obedientiae, ut divinum oíficiuin pariter ac nocturnuin, quantum eis Deus dederit, stúdiósé celebrent et devote." Speramus etiam neminem in nobis inveniri, qui ignorantiae affectatae clypeo caput suum tegens, obtentu laboris pastoralis preces canonicas expungat. „Haec oportuit facere, illanón dimittere." Math. 23, 23. Labor noster sine Dei praeveniente et adjuvante auxilio fructum salutis ferre non potest; „neque qui plántát est aliquid, neque qui rigat, sed

r qui incrementum dat, Deus," I. Cor. 3, 7. Hanc multiplicem Dei gratiam assidua precatione diurni nocturnique offlcii devota recitatione quotidie petere et fiducialiter sperare oportet. Non enim unus, sed omnes simul, qui unius ejusdemque pastoralis sollicitudinis consortiocopulamur, mutuis psalterii divini suffragiis suffulti, diviuam exoramus clementiam, ut detur populo christiano a peccato resipiscentia, in bouo perseverantia, reipublicae omnimoda prosperitás, defunctis requies, nobis vero in tentationibus robur iuvictum, in dubiis bonum consilium, iustitiae incrementum, fructus denique laboris amplissimus. Nec erit puto, qui credat sacerdotes horas canonicas conscientiose persolvere solitos in laboré quotidiano remissiores esse illis, qui illas facile negligunt. Alioquin Apostolus Paulus non laborasset omnibus abundantius, neque fuisset in laboré plurimo, quia ut ipse testatur oravit sine intermissione, Coloss. 1, 9. : „Non cessamus pro vobis orantes„et postulantes, utimpleaminiagnitionevoluntatis" Christi „in omni sápion ti a et intellectu spirituali." Oratio non facit pigros, sed operarios dignos. Multo minus negotia oeconomica justum titulum cuiquam nostrum praebere possunt divinum officium negligendi. Eedituum ecclesiasticorum non is est finis, ut a tractandis rebus spiritualibus mentem avocent, sed potius is, ut ipsam in eisdem liberam et expeditam faciant. Ideo beneftcia temporalia possidemus, ne anxia sollicitudine reruin humanarum ab inquirendo et diffundendo Dei regno retrabamur. Quia „uemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus. II. Tim. 2, 4. Non negotiatores temporalium sed coelestium bonorum. constituit nos Deus, ut thesaurum quaeramus et cibum non illuin, qui perit, sed qui permanet in vitám aeternam. Quare apostoli omnem a se, qua distinerentur, temporalium curam removent, dicentes ; „Non est aequum derelinquere nos verbum Dei, et ministrare men sis..., nos vero orationi et ministerio verbi instantes eriinus." Act. 6'. Tantum abest, ut oeconomica beneficii ecclesiastici cura beneficiatum aliquando a recitandisboris canonicis absolvat, ut potius novO etiam argumentö jurisque publici titulö ad illas persolvendas obliget. „Beneficium datur propter officium." Insiguis proin foret rerum perversio, propter beneficium negligere officium. Benefactores ecclesiae certe non in id mentem intenderunt, ut reditibus a se fundatis sacerdotes Dei a divinis ad saecularia negotia et lucra pelliceant: imo vero in contrarium respicientes, pia suffragia quotidie sibi ab eisdem ferri voluerunt. Haec vota ab ecclesia acceptata et ea lege solenniter sancita sunt, ut nemo beneficiatoruin partém capiat suorum redituum, nisi divinum officium quotidie absolvérit. „Quilibet babens bene-