Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1877

Index

— I CIRCULARES LITTERAE AD YENEEABILEM CLERUM ARCHI-DIOECESIS COLOCENSIS ANNO 1877. * Nr. I. Xteruin tumulo intulimus annum unum, qui nobis a Domino pro pie obeundo sacro ejus servitio, pro applicandis generi hurnano divinae redemtionis fructibus, pro operanda nostrum ipsorum salute misericorditer concessus fuerat. Utinam simul cum eo nostra studia, nostrae curae, nostra conamina non occubuerint! Utinam „inanis non fuerit labor noster" sive ob deficientein intentionis puritatem, sive ob conatus insufficientiam, sive quod in bene operando non perseveraverimus, vei varia felici pastoralium laborum successui impedimenta dictis, actis vitaque posuerimus! Utinam valeat de omni nostra anni elapsi villicatione, valeat de nobis gaudii plénum illud Apocalypseos effatum : „opera illorum sequuntur illos;" sequuntur nos heic in bene actorum conscientia, — sequentur olim ad Ejus tribunal, qui „reddit justis mercedem laborum suorum." Hoc est intimum cordis nostri desiderium, — haec sola spes nostra, quae nos languentes animat, pusillanimes erigit, inter graves labores continuasque luctas et in vanum recidere visos conatus sustentat, inter sinistras adversariorum imputationes et pessimas detractiones solatur; — hoc est quod oculos a terrenis ad coelestia, ab aerumnis et laboribus ad praemia dirigendo efficit, ut „inter mundanas varietates ibi nostra fixa sint corda, ubi vera sunt gaudia." Hoc nobis ipsis in praeparationis stadio currentibus divinae spei jure vindicamus, — hoc dilectis illis comministris nostris, quos anno — quem clausimus — e medio nostrum mors abstulit, illuxisse mercedemque magnam nimis evasisse, sicut laeti confidimus, ita instantibus suffragiis nostris certius asserere connitimur. Nec omnino superfluum est, ut bona illa ventura nos continuo sustentent et delectent, — in bonis propositis, salubribus coeptis, sanctis moliminibus confirment et servent. Nam fuerunt semper, suntque continuo plurima, quae nos affligunt, bona sperantes deludunt et animum temporalibus populi nostri commodis aeternaeque saluti jugiter intentum dolore implent et confusione. Qualia decursu vix elapsi anni nobis immissa recogitantes, I. Primum conspicimus ingentia illa damna, quibus tumentes fluminum undae plurimas Dioecesis nostrae oras vastarunt, popularesque nostros (magis adhuc ac nos quoque similia passos) dire ferierunt. Quam calamitatem etsi instar flagelli pro peccatis juste nos punientis iramque Domini in aeternitate evacuantis considerare fidei voce moneremur, — etiamsi in ea amplam activae charitatis erga proximos exercendae occasionem cernere cordis christiani sensu doceremur : merito tamen 1 Nr. 29. Encyclicae ad exordium anni dimissae, simul quadragesimales. I. Cor. 15, 58. 14, 13. Sap. 10. 17. Dom. IV. p. Pasch. coll.