Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1872

Index

— 10 — sive rem familiarem spectemus, dominari, votorum summám, laboruui scopum, unicam oinnis feli­citatis conditionem coustituere videntur, — dum , si disertis antiquitatis monumentis fides est, tales temporum rationes oculis uostris se sistunt, quales funestis supremae populorum antiquorum culturae corruptionisque diebus casum romani et byzantini imperii, barbarum aevuin litteris, arti­bus, culturaeque onmigenae lethale praecesserunt. In quo rerum situ, per quosvis nedűm Sacerdotes sed et serios cordatosque de saeculo viros anxie observato , si succederet, remotis tantarum calamitatum fontibus, nostras nostrorum­que mentes, corda et actus a mundo ad Dominum, a terrestribus ad coelestia efficacius dirigere : potens ampliandi regni Dei et praecavendi novi hominum ac saeculorum in tristem barbariem re­lapsus médium pararemus. Cui scopo quum ipsa sacrae quadragesimae observantia inserviat, lianc nobis nostrisque commendare sanctum habeamus. b) In quo praestando sane eo alacriores erimus, quö certius est iu abuegatione, quam salubre hoc tempus deposcit, piae illi obedientiae maximam partém esse, quá non carnis sed Do­mini, non mundanorum appetituum sed Ecclesiae praeceptorum vocem audientes devotos nos Ec­clesiae filios exhibemus et spreta mundi auctoritatem Sponsae Domini insuperhabentis ac explo­dentis malitia malumus corpus refroenare, custodiam sensibus imponere, nobis placita negare, quam sectatö appetitu carnis piae observantiae deesse, quam sollicita Mater Ecclesia salutis no­strae stúdiósa a nobis postulat. Quod dum ultro lubenterque facimus : gravi malo saeculum no­strum occupanti occurrimus. Quocunque enim oculos vertimus, laxata cernimus salubris disciplinae vincula, auctoritatem spretam, suhlimiores potestates oppugnatas, leges earum vilipensas, digni­tatem ludibrio habitam , videmus falsam et vesanam individuális autonomiae doctrinam vitae ipsi illatam. Quilibet de iuribus unice suis, quae exerceat, pauci de obligationibus quoque, quas ex­pleant, meditantur, disseruut, disputant. Ut adeo , ni socialem rerum ordinem dissolvi, omniaque in statu, Ecclesia et familia turbari subvertique velimus, id imprimis curandum habeamus, ut suus denuo constet sublimioribus potestatibus respectus, sua auctoritas, ut qui iisdem quoquo ti­tulo subjecti sunt, pronam legitimae potestati salubribus praeceptis obedientiam exhibere nove­rint. Et in hac subjectione, in hac obediendi promtitudine magnam liberae voluntatis abnegatio­nem deposcente exercemur, firmamurque sacrá quadragesimae per saeculi filios acriter impugnata observantia. Haec igitur tum nobis chara sit, tum per nos populo grata placitaque reddatur. — Qui si hunc tramitem ingreditur, c) Christi Salvatoris et Magistri nostri viá incedit, imitatione genii et factormn eius salu­tem suam operatur. „Qui vult venire post me, abneget semetipsum," clamat nobis Dominus ac Redemtor. Et quis, cum in regenerationis lavacro Christum induerit, nolit post ipsum, cum ipso ire ? quis nolit eum sibi praesentem habere, docentem in ignorantia, consulentem in ad­versis, assistentem in tentationibus, erigentem in pusillanimitate, animantem ad heroicum virtutum exercitium, justificantem in poenitentia, sanctificantem in Sacramentis, salvum facientem in exitu vitae. 0! omnino Domine Jesu! Tecum esse, Tecum ire, Tecum vivere, Tecum pati, Tecum gaudere, Tuá olim glória perfrui optautes, Tecum nos mortificare quoque salubri quadragesimae observantia— exemplöTuö sacrata — volumus; abnegare volumus Tecum carnem nostram, ut Tuae vitae more rite

Next

/
Oldalképek
Tartalom