Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1859

Index

sus haereticam pravitatem generáliam Inquisitorum, sub die XI. mensis Februarii anno Domini MDCLXI, prodierunt decreta, et a rec. mem. Alexandro PP. VII. pariter Praede­cessore Nostro in Congregatione Generáli Sanctae Romanae Universalis Inquisitionis die XXIV. Septembris MDCLXV. coram eo habita, inter alias ab evangelica veritate, et Sanc­torum Patrum doctrina alienas, et dissonas propositiones, sexta videlicet et septima, huc revocandae, damnatae et prohibitae fuerunt; Nos itaque mature perpendentes quanti mo­menti sit ad aeternam animarum salutem ea ubique exacte observari, et quanti ad infir­mas oves curandas, et decorem S. Ecclesiae Dei retinendum intersit, ne aliqui Sacerdotes Poenitentiae Sacramento nefarie abutentes, Poenitentibus pro curatione vulnus, pro pane lapidem, pro pisce serpentem, pro medicina venenum porrigant, sed animo secum reco­lentes, se a Christo Domino Praesides, et Judices animarum constitutos , ea sanctitate, quae sublimitati, ac dignitati muneris convenit, tam venerandum Sacramentum admini­strent : Motu proprio, et ex certa scientia, ac matúra deliberatione Nostra praefatas lite­ras hujusmodi, ac omnia et singula decreta praedicta ad illarum interpretationem, et de­clarationem emanata Apostolica Auctoritate tenore praesentium approbamus et confirma­mus, illisque omnibus, et singulis inviolabilis Apostolicae firmitatis robur adjicimus; at­que etiam, quatenus opus sit, denuo committimus, et mandamus omnibus baereticae pra­vitatis Inquisitoribus, et Locorum Ordinariis omnium Regnorum, Provinciarum, Civita­tum, Dominiorum, et Locorum universi orbis Christiani in suis respective Dioecesibus, ut diligenter omnique humano respectu postposito inquirant, et procedant contra omnes, et singulos Sacerdotes tam Saeculares, quam Regulares quomodolibet exemptos, ac Sedi Apostolicae immediate subjectos, quorumcunque Ordinum, Institutorum, Societatum, et Congregationum, et cujuscunque Dignitatis, et Praeeminentiae, aut quovis Privilegio, et Indulto munitos, qui aliquem Poenitentem, quaecunque persona illa sit, vei in actu Sacra­mentalis Confessionis, vei ante, vei immediate post Confessionem, vei occasione, aut prae­textu Confessionis , vei etiam extra occasionem Confessionis in Confessionali, sive in alio loco ad Confessiones audiendas destinato, aut electo cum simulatione audiendi ibidem Confessionem ad inhonesta, et turpia sollicitai'e, vei provocare, sive verbis, sive signis, sive nutibus, sive tactu, sive per scripturam, aut tunc, aut post legendám tentaverint; et quos in aliquo ex hujusmodi nefariis excessibus culpabiles repererint, in eos pro crimi­num qualitate, et circumstantiis severe animadvertant per condignas poenas jnxta raemo­ratam Gregorii Praedecessoris Nostri Constitutionem, quam hic de verbo ad verbum pro inserta haberi volumus. Dantes etiam, si opus sit, et rursus concedentes facultatem, ne delictum tam enorme, et Ecclesiae Dei injuriosum remaneat ob probationum defectum impunitum, jam alias in praefata Constitutione tributam procedendi cum testibus etiam singularibus, dummodo praesumtiones, indicia, et alia adminicula concurrant. §. 2. Meminerint praeterea omnes, et singuli Sacerdotes ad Confessiones audien­das constituti teneri se, ac obiigari suos Poenitentes, quos noverint fuisse ab aliis, ut supra, sollicitatos, sedulo monere juxta occurrentium casuum circumstantias de obiiga-

Next

/
Oldalképek
Tartalom