Sobieski emlékkönyv. Sobieski III. János lengyel király halálának 300. évfordulója alkalmából rendezett konferencia anyaga - Komárom-Esztergom Megyei Önkormányzat Levéltára Évkönyvei 5. (Esztergom, 1999)

István Kovács: Inicjator oswobodzicielskiej wojny

arcybiskupstwo; zamek wielki bardzo na górze wysokiej i skale, miasto zaś na dole dookoła zamku. Było w ręku tureckich lat sto czterdzieści minęło w auguście." Jak wynika z doniesienia Sobieskiego, zamek poddał się po czterodniowym oblężeniu, a w jego zdobyciu poza wojskiem polskim bezpośrednio przyczyniły się jedynie oddziały brandenburskie. Nie wolno wszakże zapominać, że w przygotowaniu do oblężenia brał także udział Karol Lotaryński i jego armia. Zwycięstwa odniesone pod Wiedniem i pod Parkanami wsławiły Sobieskiego na całą Europę. Przyczyniło mu to też wielu zawistników wśród polskiej arystokracji. Otoczenie cesarza Leopolda, które z coraz większą podejrzliwością traktowało króla polskiego i jego wojska, doprowadziło w końcu do tego, że monarcha polski zrezygnował z prowadzenia z podobnym rozmachem dalszej kampanii na terenie Węgier i powrócił na zimę do Polski. Po drodze wyzwolił jednak Szécsény i kilka pomniejszych okolicznych zamków. Skromny pomnik, wzniesiony w pobliżu Bazyliki, ozdobiony herbem obserwującego pobojowisko pod Parkanami orła polskiego, świadczy o tym, że w pamięci naszego narodu Sobieski, jako symbol ofiarnej walki swoich żołnierzy, pozostał tym, kim rzeczywiście był w 1683 roku.