Historia est… - Írások Kovács Béla köszöntésére (Eger, 2002)
TÓTH Péter: Frangepán Kristóf egri püspök és Perényi Péter követsége Zsigmond lengyel királyhoz (1540) • 411
sumpsissemus, tandem in medio noctis sequentis venit ad nos dominus Stephanus Mathucznay olim secretarius regis defuncti cum literis credentionalibus suae maiestatis, qui nobis nomine suae maiestatis denuntiavit, ut subsisteremus, nec ultra progrediemur, immo potius iremus ad dominum Varadiensem et ad alios dominos, qui corpus domini regis defuncti advehebant, et sic una cum ipsis et corpore domini regis defuncti et non aliter Budám intraremus. Nos, ut verum fateamur, vehementer commoti hac inopinata denuntiatione, respondimus nos vocatos fuisse ad praesentiam suae maiestatis et non, ut deberemus per ista campestria quaerere dominum Waradiensem et alios, si corpus defuncti domini regis honorandum erat, poteramus honorare illud cum sua reginali maiestate progrediendo illi obviam. Quia tunc videmus suggesta suae maiestati longe contraria veritati, videmusque maiestati suae non esse grata neque nostra servitia, neque nostras praesentias toties accersitas, et pro bona venia maiestatis suae nos volebamus redire ad domos nostros. Mane facto antequam illinc moveremus, rediit et Joannes Themeswary, quem praemiseramus, qui aperte nobis dixit nos non ingressuros Budám, nisi vellemus cum duobus kochy intrare. Et sic accepta hac ignominia, multis expensis inutiliter in gratiam reginalis maiestatis factis, retrocessimus. Et nunc primum dominus Agriensis cognovit serenissimum dominum regem suum defunctum esse, cuius fidem sua maiestas quondam adeo perspectam habuit, ut nedűm portae civitatis vei arcis alicuius suae eo fuissent clausae, sed ne fores sui cubiculi unquam. Cum igitur dominus Agriensis rediisset Agriam, supervenerunt dominus Baioni et dominus Petrus Marcus, servitores primarii reginalis maiestatis, missi ad dominum Agriensem et dominum de Peren comitem, qui nomine reginalis maiestatis multis verbis nisi sünt excusare suam maiestatem, illám hoc non fuisse animo deliberato, sed coactam per Urbanum Bathyany et Georgium Horwath, qui nomine domini Varadiensis praesunt Budáé. Quantum haec excusatio potuit valere, maiestatibus vestris iudicandum relinquimus. Quia si illi et vitám nobis ademissent, eandem maiestatis reginalis excusationem potuisset in sui iustificationem adducere. Dominus Agriensis ibat certe eo animo Budám, ut et iussioni maiestatis reginalis satisfaceret, et corpus defuncti regis, domini sui suis manibus traderet sepulturae. Nam et suffraganeum suum pro hoc officio praestando secum ducebat et omnia ali pertinentia ad rem divinam. Tamen obstiterunt, ne dicam fata, verum mala, meus malus animus. Haec ut transacta sünt, nudae et purae voluimus vestris sacris maiestatibus innotescere, ut si aliqui malevoli aliter haec interpretantur. Ex hiis maiestates vestrae clare cognoscant rei omnimodam veritatem, quae omnia licet luce clariora sint, probari tamen possunt. Maiestates vestrae videant et iudicentur non nos deseruisse maiestatem reginalem, sed ad instructum aliorum improborum non sine ignominia a sua maiestate esse reiectos et exclusos. Admonendo nihilominus humiliter ac reverenter vestras maiestates ob eam servitutem, quam habuimus et habere volumus apud vestras maiestates ob memóriám defuncti serenissimi regis 417