A Győri Püspökség Körlevelei, 1946
Tartalomjegyzék
3 quod immineat parocho vel Ordinario vel sacerdoti delegato qui matrimonio assistant, an etiam illud quod immineat utrique vel alterutri matrimonium contrahenti. R. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. III. De iure accusandi matrimonium D. An coniugi, inhabili ad accusandum matrimonium ad normam canonis 1791. § 1. n. 1, competat ius appel landi vel recurrendi adversus sententiam in favorem matrimonii latam. R Negative, salvis extraiudicialibus recursibus. Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 3 mensis Maii, anno 1945. Card. M Massimi Praeses, I. Bruno, Secre- tarius. • Nr. 332. Solutio dubiorum de denunt. null, mat- rim. et de deci. null matrim. Responsa ad proposita dubia: E.-mi Patres Pontificiae Commissionis ad Codicis canones authentice interpretandos, propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, responderi mandarunt ut infra ad singula: /. De denuntiatione nullitatis matrimonii D Au coniuges inhabiles ad accusandum matrimonium qui, iuxta cano- nem 1791 § 2 et interpretationem diei 17 Februarii 1930, ius exercere velint denuntiandi nullitatem matrimonii, teneantur adire Ordinarium vel promo- toreni iustitiae tribunalis competentis ad videndum de causa nullitatis sui matrimonii ad normam canonis 1964, an possint etiam adire alium Ordinarium vel alium promotorem iustitiae. R. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. //. De Declaratione nullitatis matrimonii. D. I. Utrum casus excepti canonis 1990 sint taxatíve, an demonstrative enunciati. II. Utrum processus, de quo in canone 1990, sit ordinis iudicialis, an administrativi. III. An nomine Ordinarii, de quo in canone 1990, veniat Vicarius generalis, saltem de speciali mandato Episcopi. IV. Utrum sub verbis: iudex secundae instantiae, de quibus in canonibus 1991 et 1992, veniat tantum Episcopus, an etiam Officialis. R. Ad I. et II. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. Ad III. Negative. Ad IV. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 6 mensis Decembris, a. 1943. M. Card. Massimi, Praeses. I Bruno, Seere- tarius. Ssmus D. N. Pius divina Providentia Pp. XII, in Audientia infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiori die 17 Iulii 1943 concessa, benigne elargiri dignatus est, ut christifideles omnes, qui invocationem „Domine, salva nos, perimus“ (Math., VIII, 25), quavis lingua reddita (v. g. „Signore, salvaci, ci perdiamo“, „Seigneur, sauvez-nous, nous périssons“, „Lord, save us: we perish“, „Rette uns, o Herr, wir gehen zugrunde») pia mente recitaverint, infra relatas Indulgentias consequi valeant: I. Partialem, quingentorum dierum, saltem corde contrito lucrandam; II. Plenariam, suetis conditionibus acquirendam, si quotidie per integrum mensem invocatio pie repetita fuerit. Praesenti in perpetuum valituro absNr. 330: Indulgentiae conceduntur piam invocationem „Ments meg. Uram, minket, elveszünk* recitantibus.
