A Győri Püspökség Körlevelei, 1879
Tartalomjegyzék
2 medio Vestri sum, satis me docuit, Vos et fidelem populum Dioecesis istius praeter amorem voce contestatum etiam opere concurrisse ad sublevandas Sanctae Sedis Apostolicae, omnibus terris privatae et ad munificentiam fidelium inviatae, necessitates. Haec inquam optime novi. Si nihilominus Vos, Dilectissimi, et per vos fidelem populum iterum provoco ad obsequia Summo Pontifici jugiter exhibenda et ad eleemosynas deinceps quoque colligendas, facio hoc, ut ardentem sua sponte ignem foveam, currentibus calcar addam, oculis, ne ii forsan fatigati sopore opprimantur, lugubrem rerum in Italia faciem iterum iterumque obiiciam, vos denique fidelem- que populum, ipsis adeo piarum symbolarum vinculis, Sedi Pontificiae arctius usque connectam et ad perseverandum adhorter.*) Caeterum hac occasione notum vobis facio, symbolas pro indigentiis S. Sedis anno proxime elapso in hac Dioecesi collectas per me Hornam transpositas fuisse. „Sanctitas Sua,“ sunt verba £xc. D. Nuntii Apostoliéi in literis ddto 26. Dec. proxime elapsi ad me directis, „acceptissimum habuit ejusmodi pietatis filialis et devotionis exhibitum testimonium, et singulis obu- lum offerentibus benedictionem paterno animo impertivit.“ Hoc, ut solatium vestrum sit plenum, vobis significandum duxi. Superest jam, ut Deum pro incolumitate Beatissimi Patris piis precibus exoremus, ut consilia, quae pro promovendo Ecclesiae bono in genere et in specie pro obtinenda Ecclesiae in Germania, Hussia et Helvetia pace animo volvit, optato coronentur effectu. Deus adsit ei sua sancta gratia, detque ei robur, ut in his procellis fortiter stare, luctantes ventos tempestatesque *) De colligendis his eleemosynis Em. Card. Secretarius Status Laurentius Nina in suis ad Episcopos Galliae ddto 4. Octobr. 1878. destinatis litteris inter caetera haec habet: „Magna sane illa fiducia, qua cunctarum sine discrimine gentium fideles Eppos suos hoc tempore prosequuntur, certissimum est optimi effectus augurium, quaecunque demum collectionis methodus eligatur; dummondo altis haereat fidelium mentibus, Summum Pontificem orbatum esse illo dominio temporali, quod Providentia Divina ideo dederat illi, ut inde uon sumptus tantum propriae sustentationis, sed et media hauriat pro gubernio Universalis Ecclesiae necessaria, et dummodo bene iutelligant, Sanctam Sedem, quousque illam, pro magna suorumraet ipsorum consolatione, pleno legitimi sui patrimonii dominio restitutam non viderint, non posse benefica sua missione per totum, qua late patet mundum, perfungi, quin fideles ad id opus generosissimi concurrant. Nec est. qui ignoret, pro gubernio Ecclesiae, tranquillitate conscientiarum et dioecesium quoque sacris canonibus conformi regimine, indispensa- biliter necessarias esse Congregationes Romanas, quae e Cardinalibus, Praelatis, Consultoribus et aliis Officialibus coalescunt, quorum quidem numerus sat exiguus est, si illum cum numero Officialium cujuscuuque gubernii laici comparare velis, quo tamen non obstante zelus vere sacerdotalis et spiritus ille sacrificii, cujus continua et iunumera quasi specimina praebent, pro posse supplent hiatum quotidie increscentem operariorum, licet emolumenta et retributiones, quae illis obtingunt, sataretis restringantur limitibus. Defectus porro hic manuum laborantium a defectu admiuiculorum omnis generis repetenda est, quae sensim gubernio universalis Ecclesiae subtrahebantur. Vix equidem ac usurpatio temporalis dominii Pontificii consummata fuit, non obstantibus maxime formalibus promissis, quae identidem edita fuere ab illis, qui taliter conscientiam suam onerare non abhorrebant, jam citatis passibus bona ecclesiastica fisco publico addicebantur, ordines religiosi dispergebantur, monasteria, bibliothecae, musea exspoliabantur, ablatis omnibus, quocunque demum modo ad eadem spectantibus bonis; unde sequitur, nullum ex his piis Institutis amodo Seminarium, Collegium vel Novitiatum sustentare posse, id quod tristissimum certe est praesagium, si tempora futura spectes ; cuncta namque haec Instituta Capiti Ecclesiae in ingenti, 200 millionum animarum regendarum opere adjutorio erant. Hodie, — non est, qui id ignoret, — haec omnia penitus deesse, et tameu indigentias non esse imminutas, quin imo auctas. Nam praeter necessitatem subveuiendi monachis et monialibus, quas eadem persecutio crudelissime ferit, Summus Pontifex non tantum illis Eppis, quos agnoscere rerum in Italia hodie moderatores renuunt, de sustentatione providere, sed insuper necessitatibus etiam Dioecesium, huc intellectis quoque earum Seminariis, succurere debet................Porro inter tot et tantas ruinas acerbissimo affligit dolore cor paternum Sanctitatis Suae illud horrore plenum spectaculum, quod scholae atheae exhibent, in quibus populus hujus Urbis, totius Christianitatis Metropolis educatur, quin ipsis Hierarchiáé Caput, Religionis sacrae infallibilis Magister et Custos e propria penu alias opponere possit, in quibus subditi sui et filii sanis imbuantur doctrinis et praeceptis.“
