A Győri Püspökség Körlevelei, 1863

Tartalomjegyzék

12 dam, qua expleta succedat ei diaconus similiter, ea scilicet conditione servata, ut omnis clerus diebus omnibus vesperas et matutinas celebret." Memoratu cumprimis dignum est edictum Justiniani imperatoris, J) qui legi ecclesiasticae auctoritate sua quasi robur addi­turus, de psalmodia a clericis peragenda ita decernit: „Praeterea sancimus, ut omnes Clerici per singulas Ecclesias constituti per se ipsos psallant nocturna, et matutina, et vespertina, ne ex sola rerum ecclesiasticarum consumtione clerici appareant, nomen qui­dem habentes clericorum, rem autem non implentes clerici circa liturgiám Domini Dei. Si enim multi laicorum, ut suae animae consulant, ad sanctissimas Ecclesias confluentes studiosi circa psalmodiam ostenduntur; quomodo indecens non fuerit clericos ad id ordi­natos non implere munus suum?" Ratio naturalis a Justiniano lieic adducta tam lucu­lenta aeque ac stringens est, ut nulla etiam alia suppetente, ea sola clericum quemvis, qui vocationis suae conscientiam nondum abjecit, de obligationis hujusmodi veritate persua­dere possit. — Verum cum post saeculum undecimum consuetudo invaluisset, ut aliqui ad clericatum promoverentur ex solo patrimonii titulo, quin ullius Ecclesiae servitio ad­dicerentur : clerici minores propriam sustentationem e patrimonio percipientes, in animum inducere coeperunt suum, se nec ad publicam, nec ad privatam horarum canonicarum recitationem obligari. Unde paulatim ex quadam Ecclesiae indulgentia tacitaque permis­sione factum est, ut ex clericis minoribus soli duntaxat beneficio provisi, in majoribus vero ordinibus constituti universim omnes hac obligatione tenerentur. Obligatio haec lu­get hodiedum; nulla quippe lege contraria nulla consvetudine legitima derogatum ei est. Imrno vero in hodiernum usque diem repetitis Conciliorum decretis, Summorum Pontifi­cum Constitutionibus, et Episcoporum adhortationibus inculcatam corroboratamque eam novimus. Quare dum praecipua quaedam rationum momenta, quibus haec obligatio niti­tur, per summos veluti apices expositum eo, id a Vobis caritati meae, qua Vos comple­ctor, et sollicitudini Vestro consulendi profectui ac saluti, tributum iri confido. Ecclesiam a ministris suis sedulam officii divini recitationem quovis tempore exegisse, ex innumeris quas eam in rem condidit legibus, est manifestum. Eidem jus et potestatem esse ea sanciendi quae ad cultum divinum, et provehendam suorum reli­giosam virtutem opportuna judicaverit, nemo, qui catholicus sit, ibit inficias. Unde sicut qui praeceptis Ecclesiae morem gerit, devotioni meritum addit obedientiae: ita quisquis iisdem obnititur, temeratae in Ecclesiam pietatis reum se fecisse censendus est. Atqui exitum non inveniam, si vel praecipuas, quibus Ecclesia clericos sacris initiatos ordi­nibus ad horas canonicas ohligat leges perstringere velim. Ne igitur in re aperta nimius videar, unam dumtaxat alteram ve attingam. Concilium Lateranense 4. a. 1215 can. 17. 2) ita decernit: „Virtute obedientiae praecipientes, ut officium diurnum pariter ac noctur­num, quantum eis dederit Deus studiose celebrent pariter ac devote." Concilium Basi- leense a. 1435 Sess. 21. cap. 5. statuit: „Quoscumque beneficiarios seu in sacris ordi­nibus constitutos, cum ad horas canonicas teneantur, admonet haec Synodus, ut sive soli, sive associati diurnum nocturnumque officium reverenter verbisque distinctis pera­gant." Concilium Lateranense 5. a. 1514 celebratum, sessione 9 beneficiarios omnes, qui post sex menses ab adepti beneficii possessione canonicas horas non persolverint, perceptos e beneficio fructus restituere jubet. Quod quidem Concilii decretum S. Pius V. edita Constitutione 3) non modo confirmat, verum etiam explicat, multaque addit a cle­') Líb. 1. tit. 3. c. de Epp. et Cler. — *) Insertus est hic can. Corpori Juris can. c. 9. X. de celebrat. Miss. (3, 41.) — 3) Ex proximo Lateranensi 1571.

Next

/
Oldalképek
Tartalom