Bél Mátyás: Buda város leírása 2. A török Buda (Budapest, 1990)

Tartalomjegyzék

COMIT. PEST, PILIS, SOLTH, PARS SPEC MEMBR. HI. h ? Exfiulem Te reduxi i in fiede regia coUocaui ; omnibus Hungaris, vt Te regem agnofcerent, mandaui ! Tu vero, aufus es contra me gladium ßringere. Videbis breui, quomodo hoc tibi fiuccedet. Quia enim abu- fius es dementia mea, loco eius, fieueritatem , experieris. Perculit, fe­rox epiflola, Iohannem. Ergo, quid ageret, inops confilii? reipon- det, eodem Csaußo, tabellario vfus, quam poteil, demififlfime. Ser- uauit nobis & has litteras Bethlenivs (i.): Ne quafio admittat ad ani­mum , tam ßnißram de me opinionem, Inuiflijfimus Imperator ! agno- fio fiemper illum, vita ac dignitatis mea au flor em, ac proinde, volo ster­num , eximia gratia eius, gratum (fi memorem me exhibere. Sciat ita­que (fi credat, me , pauculas iß as , quas cernit, turmas , non contra fiuam adduxiße maießatem; fed contra Petrum Moldauum , quod cogno- uerim illum Domino fiuo rebellaße. Teßanda itaque debitißima Imperato­ri fidet gratia, quam primum accepi nuncium , quod perduellis iß e, in hanc fie receperit arcem (k.), protinus illum obfidione cinxi, impellentibus me eo , vel pr in at is iniuriis, quibus ille me adfiecit : de quibus toties que- fius fiúm apud maießatem fiuam. Quare , omnino perfiuafiurn habeat, me hinc non abficejptrum, donec illum vinum (fi vinflum tradidero in ma­nus Inuiflijpmi Imperatoris. Volebat omnino , Soljmanno fe obiiccre Iohannes, fi quid hollilis adtentaflct in Tranliluania \ ied, cum promifia a Ferdinando, auxilia, tardius, quam par erat, aduentarent, capto ex arena confilio, Petrum, in fua illa arcc, obicdit, captumque, poil quadrimcílrem obfidionem , ad Solymannum mifit; cum ante , mille vfus artibus, incolumitatem ei paciíceretur. Ita tunc, diicrimine alie­no, fuam, regnique falutem Iohannes redemit. Repetit Bu­dam lo­ba unes i Laskii, vl- cifcenda- rutu, in- i ut i urum cupiditas : Iohanni noxia : fedat furo­rem barba­rum,a Las- kio in fe concita­tum : §• XXII. D Elinito, ad eum modum, Soljmanno, rcbusque, ex animi len­tentia, apud Tranfiluanos compofitis , Budam, lætus rediit, nouo mox turbine, exercendus. Laskjus, nimirum, ex nu­pera captiuitate dimiifus, ad Ferdinandi partes conceflerat, ratus, non fibi illic occafionem, vlcifcendæ iniuriæ, defuturam. quod fime ita euenit. Conilantinopolim enim a Ferdinando miiTus, arcanum illud foedus , quod pace Varadienfi, cum aemulo , pepigerat, purpuratis, propalauit, & qua fc dabat opportunitas, inuifum Soljmanno, Iohan­nem reddere connitebatur : effecitque , vt pene in rabiem ageretur tyrannus, regum vtrique, barbarico more, diras imprecatus, quod fe, miffis legationibus deluderent, dum bellum aduerfus fe , quaefitis occafionibus, poffint conflare. Tunc Iohannes, purpuratos quidem largitionibus lucrari, nihilque non tcntare , vti fe penitus iterumque intimaret Soljmanno : quae res, tametfi magnae fuit difficultatis, fucces­fit i.) Ibidem p. 92. ad annum mdxxxviii. 4) Cficsi dida, in Comitatu Szolnok in­teriori, in rupe polita, atque Moldauo olim, a regibus Hungáriáé, dono data. Vide Istvanffyvm Lib. xm. p. 220, 43. Zapoly* rejpotffio : callidum eius demul­cendi cofil. lium.

Next

/
Oldalképek
Tartalom