A Fővárosi Nyilvános Könyvtár Budapesti Gyűjteményének bibliográfiai munkálatai V. Aquincum irodalma
I. Források és irodalom
32 24. Breüninger, Friedrich Wilhelm Fons Danubii primus et naturális, oder die Ur-Quel!e des welt-berühmten Donau- Stroms . .. Tübingen : Francken 1719. [28], 388, [32] p. 1 t. В 912/4 Vor uhralten Zeiten hiesse sie (Ofen) Sicambria à Cohorte Sicambra oder dem Sicambrischen Geschwader, das zu der Römer Zeit von ihnen hieher gelagert werden ; welche Benennung zwar ehender von dem, nahend Ofen gelegenen Platz, Alt-Ofen genannt, mag behauptet werden, p. 241. 243. Stoker, Laurentius Thermographia Budensis, seu scrutinium physico-medicum aquarum mineralium Budae scaturientium . .. Augustae-Vin- delicorum : Veith 1721. 154, 16 p. В 553/2 . . . Praeterea colligitur Sycambriam ibi, ubi nunc Buda, vei saltern ad mentem István- p h i i, qui suburbana Budensia eo inter vete- rem & novam Budám loco, qui Sycambriae nomine appellabatur, statuit stetisse, non ut quibusdam placet, supra Budám veterem, ubi etiamnum rudera ejus Urbis superesse volunt, deinde Budám, ut olim, cum in flore fuisset, totam in saxo ad altitudinem satis enato sitam fuisse testatur Nicolaus O 1 a h u s . . unde ibi, aut saltern in ejus suburbanis Sycambriam quondam stetisse consentaneum est. p. 46. 244. Ransanus, Petrus Epitome rerum Hungaricarum... Budae. Nottenstein 1746. 370 p. В 943/203 »Supra . . . Budám, in Danubii ripa, extant adhuc vetustissimae cujusdam urbis vestigia, referentia magnum muri ambitum, Siccambria is locus vocitatur. Sunt qui credunt fuisse & nomem inditum a Siccambris, Germaniae olim populis : quorum auxiliaria quaedam Romano- rum Imperatorum temporibus in Pannonias profecta, sedes ibi posuerat : sed & Franci ab ipsis quoque Sicambris, se habuisse originem affirmant . . .« p. 42. 245. Kézai Simon Chronicon Hungaricum... ex Codice Membranaceo . . . excitât Alexius Ho- r á n y i. Viennae : Kurzbeck [1751]. 132 p. A 43.90/48 . . . Huni Danubium in Sicambria tran- sierunt ... C. I. 41—42. p. . . . rex E t h e 1 a . . . Egressus de Sicambria primo Illyricos subiiciens . . . C. III. 47. p. Attila . . . Ab Isenaco ante curia celebrata egrediens Sicambriam introivit. . . . . . Fecerat etiam Sicambriam suo nomine appellari. C. III. 51. p. . . . ut urbs Ethelae vocaretur, Teutonici interdictum formidantes, earn Echulburc nomi- narunt. Huni verő curam parvam illud repu- tantes . . . earn vocant Oubudam ... sic peractis, V. annis continue in Sicambria requievit . . . C. III. 52. p. . . . Repausato autem rege Ethela Si- cambriae . . . C. IV. 53. p. ... In primo . . . proelio ... in secundo autem, quod Sicambriae per 15 dies continue committitur ... C. IV. 61. p. 246. Olah, Nicolaus Hungária et A t i 1 a sive de originibus gentis, regni Hungáriáé situ, habitu, opportunitatibus ... ab Atila gestis libri duo... Vindobonae: Trattner 1763. 158p. В 936/5 »... Sicambriae urbis ... reliquiae adhuc cernuntur.« p. 22. 247. Szuhányi, Franciscus Xaverius Notitia orbis e variis peregrinationibus ab illustribus viris susceptis deprompta ... Cassoviae : Länderer 1788. 185 p. В 910/222 . . . Neque vêtus Buda silentio est praete- reunda, quae e Sicambriae ruinis, ut lapides inscriptiones, multaque alia testantur, est enata, ubi Sicambri Germaniae populi ab A n t о n i n о, et S e V e г о Imperatoribus . . . sedem fixe- rant, . . . p. 56. 248. Townson, Robert Travels in Hungary, with a short account of Vienna in the year 1793. London : Robinson 1797. XVIII, 506 p. 14 t. В 917/1 Chap. IV. Bude. ... As Alt-Ofen was a Roman station, under the name of Sicambria . . . [there] was discovered ... a Sudarium in good preservation ... [Schönvisner és Marsi 1 i u s után leírja részletesen.] p. 84. 249. Townson, Robert Voyage en Hongrie . . . Traduit par le C. C a n t w e 1. Tom. 1—3. Paris : Poignée [1797.] B 910/106 »Offen ayant servi jadis de station aux Romains, sous le nom de Sicambria, il n’est past surprenant qu’on y ait trouvé des antiquités romaines .. .« p. 120. 250. Bramsen, M. Promenade d’un voyageur Prussien en diverses parties de l’Europe, de l’Asie et de l’Afrique en 1813, 1814 et 1815 en forme de lettres. Tom 1—2. Paris : Treuttel & Würte 1818. B 910/138 Bude ou Offen, qui s’appelait anciennement Sicambria... I. p. 115—116. 251. Chronicon Budense Post elapsos ab editione prima et raris- sima tercentos sexaginta quinque annos, secundam adornavit, textum recognovit, notis illustravit, lemmata ас indices adiecit, et praefatus est : Josephus Podhraczky. Budae : Gyurién et Bagó 1838. XVI, 386 p. B 900/9 (Attila) egressus vero, curia celebrata, Sicambriam, Pannonie civitatem intravit, in qua propriis manibus Budám fratrem suum interfecit, ac corpus eius in Danubium proiecit ; quoniam ipso Atila in partibus occidentalibus demorante, ibidem Buda inter ipsum, et Atilam fratrem suum metas statutas, transgressus fuerat dominando. Nam Sicambriam suo nomine fecerat nominari Buda Vara. Et quamvis Rex Atila Hunis, ac aliis gentibus posuisset inter- dictum, ut eadem Civitas non Buda Vara, sed urbs Atile vocaretur ; Teutonici inter- dictum formidantes, Ecilburg earn vocant, id est: Urbem Atile ; Hungari vero interdictum non curantes, adhuc earn O Budám usque hodie vacant, et appellant, p. 23—24.