S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

PROLOGUS.

1 6 S. BONAVENTURA. parti in que dispersa, quamquam piene non possem, utcumque coliigerem, ne

1, morientibus his qui cum famulo Dei convixerant

2, deperirent. 4. Ut igitur vitae ipsius Veritas ad posteros transmittenda certius mihi constaret et clarius, adieus locum originis, conversationis et transitus viri sancti, cum familiaribus eius adhuc superviventibus colla tio

nem de his habui diligentem, et maximé cum quibusdam, qui sanctitatis eius et conscii fuerunt et sectai c Proi. l. tores praecipui, quibus propter agnitam veritatem probata m que virtutem fides est indubitabilis adhibenda. — In descriptione autem eorum quae per servum suum Deus dignanter effecit, curiosum stili ornatum negligendum esse pulavi®, cum legentis devotio plus simplici sermone * 2 quam phaleráto profidat. * Nec semper históriám secundum ordinem temporis texui, propter confusion em vitandam, sed potius ordinem servare studui magis aptae iuncturae, secundum quod eodem peracta tempore diversis materiis, vel diversis patrata temporibus eidem materiae congruere videbantur

4. 5. Initium autem vitae ipsius, progressus et consummate quin decim distincta capitulis describuntur inf er ius ad no tat is. est Fr. Thomae Celanensis Vita /, Vita II et Tractalus de miraculis, necnon Fr. luliani Spirensis Vita S. Francisci. Verba, loci etc. ex iisdem fontibus in Leg. maiorem assumpti, typis minoribus exprimentur. lidem font es in adnotationibus allegabuntur si gl is I Cel., II Cel., Ill Cel., lulianus. — Loci ipsius Legendae maioris citabuntur iuxta ca pi tu la et paragraphos sive numeros eortimdem, v. gr. IV, 7. 1 Cf. loll. 6, 12. 2 Ab anno 1226, quo S. Franciscus obierat, iam 34 praeterlapsi erant anni; 3 Modestiae formulám cum grano salis intelligas. i Dispositio est thematica et systematica magis quam chronologica.