S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

PRAEFATIO

PRAEFATIO. XIX viri aequi, mitis ac sancti, qui etiam sui Generalatus officii in scribendo, compilando, in factis seligendis et narrandis prudenter sibi conscius erat\ Veras rationes componendae Leg. maioris superius delibavimus, iudicandas secundum habitus mentium saecidi decimi tertii. Facile equidem moderni huic operi hagiographico, consulto et scienter incompleto, obiciunt, quod tot res, tot quaestiones quarum nostra interest, in gestis, dictis, propositis Fundatoris triplicis Instituti religiosi ac mirabiliter propagati, non recoluerit, nedűm solverit. Verum novus biographus, praeprimis hagiographus, piam devotionem excitare volens, non biographiam historicam contexens, non secus ac sui coaevi aliter sentiebat circa hoc genus litterarium, circa tenorem fmemque huiusmodi Legendae. Istud praeclarum compendium Vitae Sancli Francisci deinceps opus officiale et (ut aiunt) classica biographia et canonica S. Francisci in Ordine Fratrum Minorum et extra eumdem permansit. Alii privati Fratres non vetabantur, quominus narrationes de S. Francisco notarent et colligerent, quae etiam intentiones quasdam et proposita Sancti, in Leg. maiore praetermissas vei obiter attactas, magis illustrarent; haec tamen opera erant privatim assumpta, taliaque omnium aestimatione remanebant. Haec Vita B. Francisci, sic enim Bonaventura compilationem suam simpliciter inscripsit, mox titulum Legendae maioris sortita est. Cuius comparativi ratio quaerenda est in titulo statim ab ipso auctore alteri Legendae suae praefixo: Minor Vita B. Francisci. Haec usui chorali destinabatur, huiusque necessitas gravior certe urgebat, quoniam talium Legendarum tunc multo maior 1 Alias, data occasione, scilicet in suis Epistolis oflicialibus, ap. Opera,"Vili, 468-74, monitiones severas circa observantiam Regulae, in Legenda apte omissas, subditis suis inculcabat.