Fejér Megyei Történeti Évkönyv 10. (Székesfehérvár, 1976)

Közlemények - Kilián István: Iskolai színjátszás Székesfehérvárott a 18. században

Personae. S[anctus] Stephanus Anastasius Roma redux cum Corona, qvem alij Astricum vocant Vencellinus Regi a cubiculis. Otto Conradi Caesaris legátus. Bátor Ungarorum, idolis adhuc addictorum, pro libertate religionis obtinenda Legátus. Scena 1. Anastasius, Vencellinus, postea Stephanus coram Icone B[eatae] Vfirginis]. Vencellinus: Qvam jucundus Principi accideret reditus tuus Anastasi, si viveret adhuc Eemericus. Tentabo qvidem, sed vereor, ut sui copiam tibi faciat. A funere Filij solitarius gemit, et nescio qvid agitat secum. [4b] Anast: Vencelline! reverentia, qva Romanum Pontificem prosequitur Stephanus, aditum aperiet. Ut primum Anastasij audierit nomen, loqui volet. Si vero loquetur; adhuc hodie absterso moerore, se restituet suis. Tarn feliciter enim vertit legatio, ut, nisi funesta Emerici mors Rempublicam afflixisset, laetis populorum gratulationibus excipi debuissem. Ven. Credis te mysteria loqvi? qvid novi apportes Roma, edocti pridem sumus. Otto Conradi Caesaris legátus rem vulgavit. Titulum nempe, et insignia regis Stephano Sylvester misit. Sed scito: acceptare Conradus vetat; infusurus in Ungariam exercitum, ubi Stephanum fama pertuierit Regem vocari. Anast. Audivi: sed cur metuendum sit non video Vencelline. An enim arma Ungaris desunt, qvibus vim repellant? Ven. Ut non desint praesul; duobus certe hostibus n[on] resistemus. Anast. Quis enim praeter Conradum hostis? Ven. Ipsi Ungari, Nam dum abes Anastasi, legem Stephanus túlit, ut qvi commentitos ejurare nollent DEVS,

93 alio migrént, pátriám deserant. Res proxime a tumultu absunt. Bátor impiorum Antesignanus in aula versatur adhuc, eo fine a suis missus, ut Religionis libertatém minis extorqveat. Hae turbae qvantum Conrado faveant, utique intelligis. Anast. Intelligo. Sed bonam causam tuebitur caelum. Vivát Stephanus, primus Ungariae Rex. Fac tandem ut audiar. Ven. Ingredior. Anast. Tua interest Magne DEVS! Stephanum Regem esse, et felicem esse. Neque enim petivit hunc honorem fine alio, quam ut tuum amplificaret. Ven. Orat Princeps: interpellare n[on] ausim. Inspice. Anast. O dignum Angelis spectaculum! Steph. Ademisti mihi Filium o DEVS! et jure poteras; tu illum dedisti. Dominus es: qvod placet statue de servo tuo. Anast. O heroum virtutem! Steph. O Domina! Oravi te, ut viveret Filius meus, et non audisti! non tarnen ideo in te colenda remittam qvidqvam. Qvid filo, qvid Patri expediat; tu nosti melius. Et sentio prodesse hoc vulnus mihi. Nam qvis animi mei sensus hoc tempore fuit? qvam sublimis, qvam svavis medio in ductu! [5a] Anast. Credo eqvidem. Nam a nullo citius, et certius docemur sapientiam, qvam a rnortuis. Steph. Et certum est statuta exeqvi. Ven. /:quae illa?:/ /pulsai campanulam Stephanus/ hem vocor! Steph. Eja! officio Patris datum