Fabó András: Monumenta evangelicorum Aug. Conf. in Hungaria historica I-II Pest 1861-1863.
II. kötet - ADVERSARIA - SECTIO IV. - CAPUT I.
335 dem specifice ^respectu inclyti comitatus trenchiniensis expressum de- claratumque haberetur, in negotio secundum conuumerationem assignandorum templorum ejus debere esse templum, qui status numero superaret alium et ubi duo forent templa, pluralitatis foret majus. Ideo nos humillime et obsequentissime satisfacturi juratae nostrae obligationi in praemissa instructione fundatae, anno praenotato d. 25. Nov. templum, parochiam et scholam, in dicto oppido existentem, cum suis universis ap- pertinentiis, statui evangelico assignavimus, templum vero extra oppidum Stephano regi dicatum cum suis appertinentiis statui catholico, calicibus casulis et omnibus fere rebus sacris, templi usibus deservientibus ac in templo repertis, fideliter comportatis ac perlustratis, indeque, prout quamque religionem concernerent, potissimum pro catholicis relictis et assignatis. Super qua praemissa assignatione statui et communitati evangelicorum antelati oppidi, ad petitionem ejusdem has sub sigillis nostris usitatis, manuum nostrarum subscriptione, dedimus testimoniales. Actum anno et die supra notatis, Suae serenitatis principalis ad restitutionem templorum, • parochiarum et scholarum in inc. comitatibus thurocziensi et trenchiniensi existentium deputati commissarii Josephus Huszár L. S.. Franciscus Bohus L. S.. Johannes Sipos L. S.“ Addunt praeterea recuperatores isti sequentia: „Post restitutionem templi solnensis deprehendimus supra januam templi inscriptionem, per jesuitas calce oblitam eamque curavimus renovari per pictorem, erat vero talis: „Num quid spelunca latronum facta est domus ista, in qua invocatum est nomen meum, in oculis vestris ? Ego ego sum, ego vidi, dicit dominus Jer. VII. ?“ Adparuerunt etiam litterae vetustiores, continentes nomina senatorum, qui templum illud reformaverant.“ Ad alios inc. comitatus alii missi erant recuperatores, ad inc. comitatum liptoviensem et arvensem Melchior Rakovszky, Franciscus Gyürky et Christophorus Okolicsányi; ad nitriensem et posonien- sem Stephanus Béber, Stephanus Szigyártó junior et Nicolaus Gosztonyi; sed omnium horum operosa industria frustra fuit. Postquam enim Rákóczyus, inclinatis rebus suis, in Poloniam profugisset et comes Johannes Pálfy, plenipotentiaries august, regis Josephi I., ejus arbitrio tumultuantes adhuc hungaros, innocenti sangvini parsu- rus, in ordinem revocasset, omnia, quae recuperatores arbitrio et indultu
